By Clix Soriano
Rants/ Random Thoughts/ Personal
Kung para saan man ang ginagawa nyang pagtakas, paglayo o pagdistansya. Ito ay patungo sa isang dako. Ang paglisan. Pag-iwan sa mga dapat ay matagal nya ng binitawan. Pag-iwan sa mga ala-alang hindi na dapat sya ginagambala. Itinali mo siya ng matagal. Pinabayaan na walang alam...
Marami tayong bagay na hindi kailangan. Tampuhan. Iyakan. Sumbatan. Pero nagpabaya ka. Tayo yata. Nagparaya na lang dahil mukhang di na yata natin talaga kayang maisalba ang mga nararamdaman. Ang dami nating oras ngunit mas marami dito ang nasayang. Ang dami nating panahong na pinagsamahan na ginawa na...
May mga nagawa kang alam kong hindi pa maaring gantihan. Hindi dahil sa hindi kaya kundi sa kadahilanang magulong tao pa ako sa ngayon. May mga nakaraang nagturo sakin ng masasakit na leksyon. Hindi ikaw ang may gawa nito. Hindi ko rin sinisisi ang...
Pagkatapos nito, ayoko na. Ayoko na muna. Gusto ko ng pahinga. Gusto ko ng espasyo upang maghilom para sa susunod na pahina. Kailangan ko ng sapat na oras upang mapag-aralan tanggapin ang nawala at matutunang magpatuloy sa kung anong natira....
Sa magulong mundo na kung saan lahat tayo ay hinahanap ang kaligayahan sa kahit anong paraan habang ang iba ay sumuko na at tinanggap ng walang para sa kanila at ang pag-ibig ay di na nila makikita dahil pakiramdam nila...
A Freestyle Spoken Poetry inspired by Glaiza De Castro's London Ang pinakamasakit na parte sa salitang “tayo” ay ang katotohanang walang nabuong ganito sa pagitan ng ikaw at ako. Habang ako ay dahan-dahang lumalapit, lumuluwag naman ang iyong pagkakakapit. Naiinggit ako sayo. Dahil mas...
May tatlóng daán at anim na pû’t limáng pagkakataon kang magsisimula mamaya. Sayo lahat ng ito. Huwag mong hayaan may masayang kang kahit isa dito. Huwag mong hayaang may sumayang dito. Huwag mong hayaang pabagalin ka ng mga nangyayari sa...