Bihar, asteartez, dira New Yorkeko alkatetzarako bozak. Bi hautagai nagusi daude lehian.

Alde batetik, alderdi demokratako hautagaia, Zohran Mandani, 34 urteko gaztea. Aita Columbiako irakaslea, kolonialismoan aditua, eta ama Mira Nair zine-zuzendaria. Gazteen artean babes handia lortu du Mandanik, baita ezkertiarren artean ere. Sareak mugitzen badaki, eta diskurtso argia du: alokairuak izoztu, autobusak musutruk, eta entzun, jendeari entzun.

Aurkari izango du Andrew Cuomo. Cuomo New Yorkeko Estatuko presidente demokratia izan zen pandemian, jendea lasaitzen zekiena, egunero egiten zituen agerraldietan. Baina akatsak izan zituen: gaixoak eta edadetuak toki berean jarrita, milaka hildako utzi zituen kudeaketak. Eta gero, haren jarrera sexista, epaileek libre utzi arren emakume gehienek –eta gizonezko batzuk ere bai– barkatu ez diotena.

Cuomok galdu egin zituen primarioak Mandaniren aurrean, eta orain independente gisa aurkeztu da, bere aita Mario Cuomok hamarkada batzuk lehenago egin zuen bezala. Baina Mandaniren olatua handiegia da: boluntario ugari ditu atzean, eta alderdi demokrataren aparatua. Inkestetan ere aurretik doa.

Cuomo askorentzat esperientzia da, akatsak egin arren, kudeatzen badakiena. Baina politika, pandemia ostean, ez da gestio hutsa. Zerbait gehiago behar du orain jendeak: ilusioa. Eta Mandani hori baino ez da: itxaropena.

Dakigun lana, edo ez dakigun asmoa: zein gailenduko? Bihar ikusiko da.

Ahaztu baino lehen, ohar bat: Cuomoren aitak galdu egin zuen bere garaian hautagai demokrataren aurrean.