มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้เรียนอยู่มหาลัยค่ะ พ่อกับแม่แยกกันอยู่ ส่วนแม่อยู่กับเราค่ะแต่รู้สึกว่าแม่เป็นพิษกับเรามาก ชอบเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของโลก เราไม่สามารถออกไปข้างนอกได้โดยที่เขาไม่ว่าเราเลยสักคำ หรือแม้กระทั่งกลับดึกก็คือประมาณ 2-3 ทุ่ม เขาก็จะว่าเราตลอดว่า ไม่มีบ้านเลยมั้ง บ้านไม่อยากกลับ ทิ้งให้แม่อยู่คนเดียว ถ้าเขาตายก็คงปล่อยให้ตายไปเลยสิ ส่วนพ่อก็คือเป็นคนที่ชอบดื่มเหล้า เวลาเราห้ามก็ไม่ค่อยฟัง เรามีพี่ชายค่ะ แต่เขาจะให้เราไปอยู่ด้วยโดยเสนอว่า ให้แม่ไปอยู่กับพ่อ เพราะอย่างน้อยก็ให้ดูแลพ่อหน่อย เป็นห่วงเพราะแกไปอยู่คนเดียวยิ่งกินเหล้าเยอะก็ยิ่งห่วง ใจเราก็เป็นห่วงแม่ค่ะ ไม่อยากให้อยู่บ้านคนเดียว เพราะมันมีเหตุการณ์ที่แม่เป็นแบบนี้มาตลอด เราได้ยินอะไรแบบนี้ก็รู้สึกแย่ เป็นห่วงทั้งพ่อแม่เลยค่ะ จะจัดการกับสถานการณ์นี้ยังไงดีคะ

- ไม่ว่าเราจะตัดสินใจทางใด พ่อแม่ท่านก็จะมีนิสัย และพื้นเพเดิมของท่านอยู่ดี

- ให้เราโฟกัสที่ชีวิตของตัวเราเองเป็นหลัก ใช้ชีวิตตัวเองเป็นแบบอย่างให้กับคนรุ่นหลังว่าเราจะอยู่ให้ดีได้อย่างไร

- โจทย์ที่ยากที่สุดในชีวิตก็คือ เราอยากจะเปลี่ยนผู้คนรอบข้างให้เป็นดังใจเราไปเสียหมด

- ลองปรึกษาทุกคนดูอีกทีหนึ่งเพื่อให้ได้คำตอบ ที่เป็นกลางที่สุด แต่ก็ไม่มีคำว่ากลางในโลกใบนี้อยู่ดี

- เมื่อคน ๆ หนึ่งตัดสินใจไปทางหนึ่ง หน้าที่เราคือน้อมรับผลที่ถูกตัดสินนั้น แล้วสอบทานตัวเองว่าเราทำผิดหรือถูกอย่างไร