มีคนมาปรึกษาว่า ขอวิธีจัดการกับความรู้สึกไม่ค่อยได้ดังใจหน่อยค่ะ คือเพื่อนร่วมงานไม่ค่อยให้ความสำคัญกับเรา เราก็ไม่เคยเรียกร้องอะไรนะคะ ช่วยเขาทุกอย่างด้วยซ้ำไป แต่มันแค่รู้สึกแย่ น้อยใจ เราก็มักจะเป็นคนสุดท้ายที่เขาจะนึกถึงเรา เช่น ใช้ให้ถ่ายรูปโดยที่ไม่มีเราอยู่ในเฟรม นัดกันใส่ชุดคล้ายกันแต่ไม่ยอมบอกเรา เหมือนว่าเหลือแต่ของไม่ดีไว้ให้เราเป็นคนสุดท้ายค่ะ ซึ่งเราก็เพิ่งเข้างานได้สักพัก และต้องทำงานให้ผ่านโปรเจกต์ โดยไม่มีพี่งานมาสอนงานเราเลย พอเราทำผ่านหรือได้รับคำชมจากหัวหน้า ทุกคนก็มีทีท่าที่แปลก ๆ ไป อึดอัดใจมากเลยค่ะ หน้างานไม่มีใครช่วยเรา เราก็ต้องทำเอง ไม่ใช่อยากเก่งหรืออยากเอาหน้าใด ๆ เลยนะคะ

- หากว่าเราทำงานแล้วมันมีปัญหาที่ทำงาน ซึ่งเราก็ต้องแยกก่อนว่ามันมาจากคน สถานที่ หรือวัฒนธรรม

- ปัญหาใหญ่ที่สุดก็คือวัฒนธรรมในองค์กร เพราะต่อให้คนเปลี่ยนสถานที่เปลี่ยน แต่รากฐานก็จะไม่ถูกปรับแต่งใด ๆ เลย

- แล้วการที่คนชอบเอาหน้า หรือได้หน้าจากผลงานสิ่งนี้เป็นเรื่องปกติ เพราะเขาจะได้รับการเลื่อนขั้นหรือได้คำเชยชมกลับบ้านไป

- คนเราต้องเป็นเพชรในตม คมในฝัก หรือผ้าขี้ริ้วห่อทอง ไม่ใช่เป็นคนที่เน้นการได้หน้าได้ตาอย่างเดียว ทำแบบนี้ต่อไปถูกแล้ว

- เรื่องบางเรื่องต้องอาศัยการเข้าใจมนุษย์ให้มาก ๆ ถึงแม้ใจของเราอาจจะไม่เข้าใจทั้งหมดว่า ทำไมฉันถึงต้องเข้าใจคนอื่นด้วย แต่วันนึงจะเข้าใจได้เอง