Presteren! Het stond hoog in het vaandel bij de jonge Bart De Bondt. En omdat hij wilde bewijzen hoe goed hij wel kon presteren, legde hij zichzelf soms onbegrijpelijke uitdagingen op. Onbegrijpelijk omdat hij er duidelijk emotioneel onder leed. “Maar zo zat ik nu eenmaal in elkaar”, zegt hij daarover. En dat allemaal omdat hij zich pas later begon af te vragen: “Is dit nu echt wie ik ben”. Onder impuls van zijn prestatiegedreven masochisme schopte hij het tot CEO van een verzekeringsreus. Daar kwam hij zichzelf helemaal tegen. “Om op zo’n positie te geraken, moet je jezelf een aantal keren verloochenen”, zegt hij daar zelf over nu, “dus toen ik daar zat droeg ik eigenlijk constant een masker.” Dat hij niet de enige was, merkte hij pas toen hij uit zijn rol stapte en zijn ex-collega’s met boeken en keynotes een spiegel begon voor te houden. Daarna wendde hij zijn energie aan voor een heel ander doel. “Er was heel zoveel pijn aan de top van organisaties”, zegt hij onderandere. Hoe hij er zelf vanaf geraakte, vertelt hij in het volgende uur. (Ten tijde van de opname was Bart nog CEO van Youthstart, maar ondertussen zette hij een stap terug in de organisatie, maar blijft er wel bij betrokken).