ธรรมดีรุ่งโรจน์สัญจร ครั้งที่ 21 คอร์สอานาปานสติ ณ วัดบุปผาราม กทม. โดย พระกิตติวิมลเมธี (พระอาจารย์สุชีพ สุธมฺโม) ผู้ช่วยเจ้าอาวาส วัดบุปผารามวรวิหาร

เรามีตัณหาเป็นเพื่อนสอง ตัณหาเอาอุปาทานมาด้วย ยิ่งมีตัณหามาก อวิชชาก็ยิ่งอ้วนพี การปฏิบัติในแนวทางของพระพุทธเจ้าจะกระทบกระเทือนถึงตัณหา ตราบใดที่มีสติจะไม่คบกับตัณหา

ท่านแบ่งวาระของสังสารสัตว์ไว้

1. ปุถุชน ความผิดพลาดของปุถุชนมีเรื่องเดียว ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับในโลกนี้ ไม่พบกับพระอริยะ ไม่ฉลาดในธรรมของพระอริยะ ไม่ได้รับการแนะนำในธรรมของพระอริยะ ปุถุชนแบบนี้เขารู้จักธาตุดินในความเป็นธาตุดิน สำคัญในความเป็นธาตุดินว่าเป็นของเรา จึงเกิดความยินดีในธาตุดิน เพราะเขาไม่ได้กำหนดรู้ เมื่อยินดีก็ปรุงไปถึงทุกข์ เพราะเขาไม่ได้กำหนดรู้ นิพพานที่ปุถุชนกำหนดรู้เป็น นิพพาน๕ คือนิพพานในชั้นของกามคุณ มีความสุขอยู่กับรูป รส กลิ่น เสียง สภาวะภายในที่ไม่ใช่กายใจ เช่น แสง สี แล้วมีความสุขกับสิ่งนั้น อันนี้เป็นมิจฉาทิฏฐิ ดังนั้นภูมิของปุถุชนจึงต้องเริ่มต้นที่รู้
2. เสขะ ผู้ได้มีโอกาสฟัง รู้ และเข้าใจ แต่รู้แล้วไม่ยินดี
3. อรหันต์ เพราะเขากำหนดรู้
4. สัมพุทธะ

ในการภาวนาตัวรู้สำคัญที่สุดไม่ใช่เรา ถ้าเราเรียกว่ากำหนดคิด ไม่ใช่กำหนดรู้ กำหนดรู้คือการทำของสติสัมปชัญญะที่อยู่บนฐานของความตั้งมั่น คือ โยนิโสมนสิการ

ความตั้งมั่นและตัวรู้ตั้งอยู่ที่จิต แต่จิตถูกตัณหา อวิชชาห้อมล้อม การภาวนาคือการเจาะเข้าไปเพื่อให้จิตแท้ๆตื่นขึ้นมา ตัวที่จะทำหน้าที่เข้าไปคือ สติ สัมปชัญญะและความตั้งมั่น

เราทำอานาปานสติ ความตั้งมั่นเกิดขึ้นเมื่อรู้ลมกระทบ ทุกครั้งที่ตัวรู้เข้าสู่อารมณ์อันเดียวไม่ฟุ้งซ่านเป็นความตั้งมั่น เกิดขึ้นตั้งแต่รู้ลมยาว แต่ละขั้นของอานาปาสติจนถึงขั้นของการเปลื้องจิต เป็นการบ่มความตั้งมั่น

เราแค่ทำกิจให้ถูกต้อง รู้ลมกระทบออก รู้ลมกระทบเข้า ตัวรู้คือจิตผู้รู้ ตัวผู้รู้มีที่อาศัยคือนิมิตแต่ตั้งอยู่ที่จิต ทำหน้าที่รู้ลมที่กระทบนั้นตามความเป็นจริง รู้ตรงๆซื่อๆ จิตจะมีอารมณ์อันเดียวไม่กระสับส่ายเกิดเป็นความตั้งมั่น ถ้าตัวรู้ไม่เกิดแต่รู้ลมกระทบอันนั้นคือตัณหา มีการเข้าไปควบคุมจัดการ ความตั้งมั่นไม่สามารถเกิดขึ้นด้วยสิ่งนี้

ความตั้งมั่นที่บ่มขึ้นมาจะมีสติสัมปชัญญะทำหน้ารู้ว่าปรากฏ ความตั้งมั่นทำหน้าที่เห็นว่าปรากฏขึ้นจริง เมื่อรู้และเห็นสิ่งที่ปรากฏ ที่ไม่ได้ไปถวิลหา เห็นตามความจริงที่ปรากฏเป็นชั้นๆของมันตามกำลังของสติสัมปชัญญะที่เราบ่มขึ้นมา

เวลาตัวรู้ของจิตเดิมแท้เกิดขึ้น เขาก็ทำหน้าที่เหมือนปกติ รู้ตรงๆโดยไม่ต้องไปตกแต่งประคับประคอง เป็นต้วรู้ที่อยู่กับจิตเดิมแท้ที่อิสระปราศจากเงื่อนไขใดทั้งสิ้น จิตเดิมแท้คือพุทธะ ตื่นขึ้นมาจากความหลงใหลและความหลับ

ปัญหาของเราคือ ความชัดเจนเรื่องของตัวรู้ที่อาศัยนิมิตมันอ่อนแอ การดำรงสติอยู่เฉพาะหน้าคือการระลึกรู้ ระลึกรู้ทรงตัวอยู่ที่กาย รู้ตามความเป็นจริงที่ปรากฏ เมื่อผู้รู้ทรงตัวอยู่ที่นิมิต อยู่ใกล้กับจุดที่กระทบ ตัวรู้จะรู้ได้ง่าย เร็ว และเป็นธรรมชาติ

การกำหนดรู้ คือ จิตผู้รู้ทรงตัวอยู่ที่นิมิต แล้วเอาตัวรู้นี้กำหนด

#อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน #ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน