Tay Arlo ve Ailesi - 1.Bölüm: Yeni kardeş ile sevginin çoğalması

“Yeni kardeşim gelince annem beni daha az mı sevecek?” sorusunu kalbinde taşıyan tay Arlo’nun hikâyesine hoş geldin. Uzak bir vadide, anne Melora ve baba Armado ile sıcak bir yuvası olan Arlo, bir gün aileye minik tay Misa’nın katılacağını öğreniyor. Kıskançlık, merak ve kaygı birbirine karışsa da, annesinin “Kalbim bir tane ama sevgim çoğalır” sözü ve babasının “Senin yerin hep burada” dokunuşu Arlo’nun içini yatıştırıyor.

Misa’nın doğumuyla Arlo, sevginin yer değiştirmediğini; tam tersine büyüdüğünü fark ediyor. Kardeşine yavaşça yaklaşmayı, hazır olduğunda dokunmayı ve kendi duygusuna saygı duymayı öğreniyor. Nefesle sakinleşme ritmiyle tamamlanan bu masal, yeni kardeşle sevginin nasıl çoğaldığını anlatan, 2–7 yaş arası çocuklara uygun, yumuşacık bir uyku öncesi dinleme deneyimi sunuyor.​

Mustafa Kemal Atatürk'ü Tanıyalım - 3.Bölüm

Sabah güneşi hafifçe parlar, ama Ata o sabah sessizdir. Okulda herkes ayağa kalkmış, kimse konuşmamış: "Bugün 10 Kasım." Merakla sorar annesine, bahçeye çıkarlar. Annesi minik bir filizi gösterir: Eskiden bu bahçeyi hazırlayan biri vardı – Mustafa Kemal Atatürk. Görevini tamamlayan çiçekler, toprağın altındaki yeni çiçeklere yer açar. Onu artık göremiyoruz, ama sevgisini hissediyoruz. Ata anlar: Onun ektiği tohumlar, bizdik. 10 Kasım'da sessizce duruyoruz – üzülmek için değil, teşekkür etmek için. Güneş bazen bulutların arkasına saklanır, ama ışığı hep parlar. Annesi Ata'nın elini kalbine koyar: "Hoop nefes al, puf ver… O sıcaklığı hissediyor musun?" Sevginin ışığı, hiç sönmez – tıpkı Atatürk'ün sevgisi gibi.Bu masal, annelere yumuşak bir hatırlatma sunar: Kayıp, çocuklara korkutucu bir kavram olmak zorunda değildir. Sevgi, görev tamamlansa da kalır – tıpkı toprağın altındaki tohumların yeni çiçekler açması gibi. Atatürk'ün 10 Kasım'daki vefatını, çocuk dilinde anlatırken hem minneti hem de sürekliliği vurgular: Onun ışığı, kalplerinde yaşar.Hikaye, çocuklara da basit bir nefes egzersizi öğretir: Kalbe dokunup derin nefes alarak sevginin sıcaklığını hissetmek. Böylece hem kaybı anlamayı hem de sevginin sonsuzluğunu keşfederler."Işığın Hiç Sönmediği Gün", kavramsal ve duygusal bir yolculukla, Atatürk'ün mirasını sevgiyle anlatan sıcacık bir 10 Kasım masalıdır.

Işığın Hiç Sönmediği Gün – Sevginin Kaldığı An

"Işığın Hiç Sönmediği Gün", kavramsal ve duygusal bir yolculukla, Atatürk'ün mirasını sevgiyle anlatan sıcacık bir 10 Kasım masalıdır.

Sabah güneşi hafifçe parlar, ama Ata o sabah sessizdir. Okulda herkes ayağa kalkmış, kimse konuşmamış: "Bugün 10 Kasım." Merakla sorar annesine, bahçeye çıkarlar. Annesi minik bir filizi gösterir: Eskiden bu bahçeyi hazırlayan biri vardı – Mustafa Kemal Atatürk. Görevini tamamlayan çiçekler, toprağın altındaki yeni çiçeklere yer açar. Onu artık göremiyoruz, ama sevgisini hissediyoruz. Ata anlar: Onun ektiği tohumlar, bizdik. 10 Kasım'da sessizce duruyoruz – üzülmek için değil, teşekkür etmek için. Güneş bazen bulutların arkasına saklanır, ama ışığı hep parlar. Annesi Ata'nın elini kalbine koyar: "Hoop nefes al, puf ver… O sıcaklığı hissediyor musun?" Sevginin ışığı, hiç sönmez – tıpkı Atatürk'ün sevgisi gibi.

Bu masal, annelere yumuşak bir hatırlatma sunar: Kayıp, çocuklara korkutucu bir kavram olmak zorunda değildir. Sevgi, görev tamamlansa da kalır – tıpkı toprağın altındaki tohumların yeni çiçekler açması gibi. Atatürk'ün 10 Kasım'daki vefatını, çocuk dilinde anlatırken hem minneti hem de sürekliliği vurgular: Onun ışığı, kalplerinde yaşar.

Hikaye, çocuklara da basit bir nefes egzersizi öğretir: Kalbe dokunup derin nefes alarak sevginin sıcaklığını hissetmek. Böylece hem kaybı anlamayı hem de sevginin sonsuzluğunu keşfederler.

Didik Bango ve Kongo Serisi - 3.Bölüm

“Civcivler Arasında Fısıltı”, duygusal farkındalıkla dolu sıcacık bir hikaye olarak, sevginin sınırlarla nasıl daha güzel olduğunu anlatır.

Civciv okulunda güneşli bir sabah, arkadaşlar kahkahalarla sarılırken Kongo biraz geride kalır. Kiki’nin ani sarılmaları ve tüyüne dokunuşu, Kongo’nun kalbinde minik bir kıvılcım yakar: Sıcak mı, can mı acıtıyor? Sessizce durur, ama içindeki sıcaklık büyür. Öğretmen fark eder ve sınıfı toplar: “Tüy Alanımız”ı çizer, izin istemenin ve “hayır” demenin önemini anlatır. Kongo’nun ışığı sakinleşir, Kiki öğrenir, rüzgâr fısıldar: Sevgi, izinle büyür. Akşam kümeste anneleriyle paylaşırlar: “Dur demek de sevgidir.”

Bu masal, annelere değerli bir mesaj verir: Çocuklarımıza duygusal sınırlarını korumayı öğretmek, onların kalplerini güvende tutar. Ani dokunuşların yarattığı kıvılcımları fark etmek, “hayır” demeyi cesaretlendirmek, gerçek sevgiyi güçlendirir. Her çocuğun ışığı farklı parlar – izinle, saygıyla.

Mustafa Kemal Atatürk'ü Tanıyalım - 2.Bölüm

Sabah kuş sesleriyle uyanan Ata, pencereden süzülen kırmızı-beyaz bayrakları görür ve merakla sorar: “Anne, neden her yerde bayrak var?” Annesi gülümseyerek yanına oturur ve eskiden gökyüzünün gri olduğu, seslerin kısıldığı günlerden bahseder. Ta ki Mustafa Kemal’in kalbinde bir kıvılcım parlayana kadar... O kıvılcım, karanlığı aydınlatır, okullar açar, yollar yapar ve herkese sesini duyurma fırsatı verir. Cumhuriyet, işte bu ışığın adıdır: Her çocuğun rengarenk bahçede özgürce büyüdüğü bir ülke. Ata, bayrakların rüzgârda dansını izlerken kalbinde o kıvılcımı hisseder ve anlar: Biz, Atatürk’ün sevgisinden doğan renkleriz.

Mustafa Kemal Atatürk'ü Tanıyalım - 1.Bölüm

Küçük Ata bir sabah kuş sesleriyle uyanır ve merakla sorar: “Anne, neden adım Ata?”

Annesi gülümseyerek pencereye işaret eder, dışarıdaki çocukları izler ve ona Mustafa Kemal Atatürk’ün çocukluğunu anlatmaya başlar. Bir zamanlar Selanik’te küçük bir evde yaşayan Mustafa, annesi Zübeyde Hanım’dan sevgiyi, babası Ali Rıza Efendi’den cesareti öğrenir. Okulda düşünmeyi, okumayı seven Mustafa Kemal, içindeki minik kıvılcımı büyütür ve büyüyünce herkesi aydınlatan bir güneş olur.

Ata, bu hikayeyi dinlerken kalbindeki ışığın parladığını hisseder.

Adı, Atatürk’ten gelen bir parça sevgidir.

Didik Bango ve Kongo Serisi - 2.Bölüm

Civciv okulunda rengarenk boyalarla dolu bir masa vardır. Kongo, kendi tüyünü boyarken renkleri karıştırır ve farkında olmadan yepyeni bir renk keşfeder: “Cesaret Moru.” Önce kalbi hızla atar, içindeki minik kelebek endişeyle kanat çırpar. Ama sonra nefes alır, sakinleşir ve öğretmeninin sözleriyle anlar: bazen yanlışlar, yepyeni yolların kapısını açar.

Bu masal, deneyerek öğrenmenin, hata yapmanın doğal ve değerli bir parçası olduğunu anlatır. Yanlış yapma kaygısının, çocukların öğrenme cesaretine dönüşebileceğini sade ve renkli bir dille gösterir.

Annelere ise küçük bir hatırlatma yapar: çocukların karıştırdığı renkler, aslında hayatın en güzel keşiflerine dönüşür. Biraz cesaret, biraz nefes ve sevgiyle... onların moru hep parlayacaktır.

Didik Bango ve Kongo Serisi - 1.Bölüm

“Tüyüm Uçarsa Anne”, ayrılığın endişesini sevgiyle saran, kalpten kalbe uzanan bir bağlılık hikayesi.

Sabahın ilk ışıklarıyla uyanan iki yavru civciv, Didik Bango ve Kongo’nun hikayesidir bu. Kongo o sabah biraz farklı hisseder; karnında bir taş vardır. Annesi ona minik bir tüy verir: “Bu tüy seni bana bağlar” der. Kongo okula giderken rüzgârla konuşur, ilk oyunlarını oynarken o tüy cebinden uçar. Bir an korkar, ama sonra fark eder ki, annesi onu hep kalbinde hissediyor.

Bu masal, anneler için bir hatırlatmadır:Çocuklar büyür, kanat çırpar ve kendi yollarına giderler. Ama anne sevgisi, rüzgâr gibi görünmez bir bağla onları hep sarar.