Σε αυτόν τον διαλογισμό θα συνειδητοποιήσουμε πώς η κατάσταση της θλίψης μοιάζει με την κατάσταση της εσωτερικής απόσυρσης.

Η πνευματική απόσυρση είναι μια πρακτική με στόχο την απομάκρυνση από τα εξωτερικά ερεθίσματα και τις απολαύσεις, ώστε κανείς να κάνει έναν εσωτερικό απολογισμό και μια σύνδεση με τα βαθύτερα στρώματα της ύπαρξής του. 

Στις περιόδους της θλίψης, ή και της κατάθλιψης, συμβαίνει κάτι παρόμοιο, παρόλο που δεν γίνεται συνειδητά και κατόπιν επιλογής. Και πάλι στρεφόμαστε προς τα μέσα, χάνοντας το ενδιαφέρον μας για την εξωτερική ζωή. Όταν αυτή η περίοδος τελειώσει, βγαίνουμε από την θλίψη αλλαγμένοι και πιο ώριμοι.

Σε αυτό θα εστιάσουμε, για να είμαστε σε θέση να αξιοποιούμε τις περιόδους που είμαστε πιο θλιμμένοι και απομονωμένοι και να κάνουμε πιο συνειδητές αλλαγές στη ζωή μας.