คอร์สอานาปานสติ วันที่ 20-23 มิ.ย. 67 ณ วัดบุปผาราม กทม. โดย พระกิตติวิมลเมธี (พระอาจารย์สุชีพ สุธมฺโม) ผู้ช่วยเจ้าอาวาส วัดบุปผาราม วรวิหารตัวจิตธาตุมันอยู่ข้างในถูกหุ้มห่ออยู่ การปฏิบัติการทั้งหมดของเราเป็นไปเพื่อการ นิพเพธิกะ คือเจาะ เจาะทะลุ ตัวฟอง ตัวที่หุ้มห่ออยู่ แล้วมันทํางานล่อลวงหลอกให้เกิดความเป็นเราขึ้นมา แล้วเราก็ยึดถือ เรียกว่า รัดรึง แล้วมันรัดรึงใจเราไว้ หล่อก่อกําแพงขึ้นมาเป็น ๒ ชั้น

ตัวจิตเดิมแท้มันก็สว่างของมันเพร าะว่าธรรมชาติของจิตแท้ จิตธาตุเขาบริสุทธิ์ สงบในลักษณะที่เป็นความสว่าง ไม่มีอะไรในนั้น เป็นหลักของอนัตตา คือว่า เป็นอนัตตลักษณะ คือ ไม่มีอัตตาตัวตนอะไรในนั้นได้ ทีนี้มันถูกถักทอห่ออยู่ รัดรึงอยู่ ออกมาทํางาน ถูกทํางานด้วยจิตตสังขาร คือ ตัวที่เข้าไปปรุงแต่งเขาทั้งหมดเลย

การปฏิบัติการเดินตามทางที่พระพุทธเจ้าชี้ คือ การถอดถอนเส้นใยที่ห้อมล้อมตัวจิตธาตุนี้ไว้ มิฉะนั้นเราไม่สามารถ ตัวที่จะถอดถอนตัวจิตธาตุตัวนี้ เราเรียกกันว่า ปัญญาญาณ ปัญญาญาณนี้มันเกิดจากการฟังเป็นหลัก การเรียนรู้ การเข้าใจ จนมันเข้าใจ เข้าใจแล้วมันเกิดเป็นองค์ความรู้ลงไปที่จิต แล้วมันหยุดความหลงความเพลิน ตัวหยาบภายนอกออกไปเสียก่อนได้ ทีนี้ไม่ต้องวิ่งหาทางเพราะทางพระพุทธเจ้าทําไว้ให้แล้ว ชี้ไว้ให้แล้ว ต้องทําโยนิโสมนสิการด้วยความเข้าใจที่มีอยู่ พิจารณาให้เห็นในความเป็นจริงของชีวิต ในความเป็นจริงของรูปนามที่มันตั้งอยู่ตรงนี้ให้ได้ว่า มันกําลังดําเนินและเป็นไปด้วยอะไร มันไปเจออะไร มันกําลังเป็นอะไร แล้วมันไปเพื่ออะไร และมันจะต้องเจอกับอะไร ซึ่งโยนิโสมนสิการที่มาจากความตั้งมั่นแห่งจิตแล้วก็พิจารณาไปตรงๆ จะส่งผลให้เป็นกําลังของอินทรีย์ พอเป็นกําลังของอินทรีย์แล้วตัวปัญญาความรู้ที่เกิดจากการพิจารณานี้ จะทําหน้าที่ดําเนินการจัดการอย่างเด็ดขาด ในการที่จะเดินหน้าเจาะถอดถอนเส้นใยที่ถูกถักทอห้อมล้อมอยู่

พระพุทธเจ้าตรัสย้ำสม่ำเสมอว่า

ตสฺส เอวํ อปฺปมตฺตสฺส อาตาปิโน ปหิตตฺตสฺส

เมื่อผู้ปฏิบัติมีความเข้าใจ ไม่ประมาท มีความเพียรส่งตนไปอย่างนี้อยู่

อชฺฌตฺตเมว จิตฺตํ สนฺติฏฺฐติ สนฺนิสีทติ เอโกทิโภติ สมาธิยติ

จิตจะตั้งมั่นอยู่ข้างในเท่านั้น เกิดเป็นความตั้งมั่นคงที่ เกิดความเป็นหนึ่งเดียวอยู่ข้างใน

จิตตสังขาร คือ สิ่งที่เข้ามาปรุงแต่งจิต ที่มันหลอกล่อให้เราไหลออกไป ห้อมล้อมจิตนี้ไว้ มันก็จะถูกปลดเปลื้องออกไปทีละอย่าง ทีละอย่าง ทีละอย่าง โดยการดูรู้เห็นมัน ถ้าเรามีปัญญาญาณตัวนี้ เห็นมัน พอมันมีอารมณ์เกิดขึ้นมา เราเห็นมัน มีอารมณ์เกิดขึ้นมา เราเห็นมัน มีอารมณ์เกิดขึ้นมา เราดูมัน มีอารมณ์เกิดขึ้นมา เราดูมัน ไม่อยู่ในอํานาจของมัน

ถ้าถามว่า ถ้าเราดูเห็นมัน เราปลดเปลื้องมันแล้ว เราจะอยู่อย่างไรต่อไปถ้ามันไม่มีจิตตสังขาร? ต่อไปมันก็มีจิตตสังขารเหมือนเดิมเพราะเรายังไม่ตาย แต่จิตตสังขารที่มีขึ้นมานั้นเรารู้ทันมันแล้ว เราไม่หลงมันแล้ว ในขณะที่เรายังไม่ตายนะ เราไม่หลงมันแล้ว เพราะจิตที่มันอาศัยกายอยู่ มันจะทํางาน ดำเนินการงานนี้ไป มันต้องทํางานด้วยตัวปรุงแต่งจิตที่เป็นจิตตสังขาร แต่ปัญหาของเรา อวิชชา โมหะ ตัณหา อุปาทาน ทําให้เราหลงในสังขาร เราไปหลงในสังขาร เหตุที่เราหลงในสังขารเพราะมันไม่รู้ ไม่รู้ความเป็นจริงของจิตตสังขารนั้น ของสังขารเหล่านั้น

ถ้าเรารู้ด้วยความตั้งมั่นแห่งจิตที่นิ่งรู้เฉยอยู่อย่างอิสระ ฝึกฝนให้มันรู้ พอรู้ มันไม่หลงในสังขารนั้น ถ้าไม่หลง มันก็ดึงเราไปไม่ได้ แล้วก็ห้อมล้อมจิตไม่ได้

การสร้างฐาน การวางจิตนิ่งรู้อย่างอิสระ การฝึกฝนเข้าสู่ฐานบ่อยๆ ดูสิ่งที่ถูกรู้อันเป็นธรรมชาติ มันเป็นทางที่ท่านชี้ไว้ ทําตัวนี้บ่อยๆ หลังจากนั้นฝึกในการดูอารมณ์ ดูจิต ดูจิตตสังขาร ดูความคิด ถ้าดูความตัวความคิดไม่ทันก็ดูตัวนึก ดูตัวนึกไม่ทันก็ดูตัวอารมณ์

เมื่ออารมณ์เป็นสิ่งที่ถูกดู จิตจะไม่ตกไปอยู่ในอารมณ์นั้น มันก็ไปอยู่ฐาน ตัวที่ทําให้ไปอยู่ฐาน คือ ตัวดูที่เป็นสติ มันจะกั้นจิตไว้ที่ฐาน จิตที่ถูกสติกั้นไว้ที่ฐาน มันคือเหตุปัจจัยที่จะไปทําให้ความโกรธมีกําลังและไปต่อ แต่มันไม่ไปได้แล้ว ถูกสติกั้นไว้แล้วจากการดู จิตจะกลับเข้ามาข้างใน เหตุที่จิตกลับเข้ามาข้างในเพราะสติมันกั้นไว้ มันเป็นธรรมชาติ เหมือนที่ท่านครูบาอาจารย์บางรูปบอกว่า เอาสติตามดูจิต มันไม่ได้ตามแบบคนเลี้ยงโคเลี้ยงควายนะ ไม่ได้ตามด้วยฐานะที่เรียกว่าเราเป็นคนวิ่งไปตามนะ มันตามธรรมชาติของมันเอง ด้วยวิธีการแบบนี้ ฝึกให้มันมีฐาน มีฐานเสร็จแล้วเข้าสู่ฐานอย่างสม่ำเสมอ จนจิตมันมีฐานของมันเอง#พระกิตติวิมลเมธี #วัดบุปผาราม #อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน#ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน #ความตั้งมั่น #จิตตสังขาร