این اپیزود گفتار دوم از مجموعه‌ای است با عنوان گاهِ پناه؛ مجموعه‌ای که در دل روزگارِ پرآشوب، در میانه‌

بحران‌ها، ابهام‌ها و جنگ‌های درونی و بیرونی، به موازات درسگفتار باختن ارائه میشود.

گاهِ پناه به دنبال مکانی درونی برای ایستادن، تأمل کردن و تاب‌آوردن است.

با ما همراه باشید تا گاه پناه را نه فقط به‌عنوان مکانی برای زنده ماندن، بلکه به‌مثابه امکانی برای معنا دادن دوباره

به زیستن تجربه کنیم.