Het leven is poepsimpel.

Er is zoveel opluchting in het steeds eenvoudiger worden van (mijn) leven. Aan de buitenkant is niets veranderd, maar het leven wordt steeds simpeler ervaren.

En als het, vaak zat, weer eens complex en conflictueus wordt—met allerlei opties, keuzes en ideeën—geef ik het met meer gemak de ruimte om te laten uitrazen.

Mijn moeder zei vroeger vaak tegen me: “Waarom maak je het jezelf zo moeilijk?” Ik had geen idee. Nu weet ik dat ik op zoek was naar simpel leven.

En dat ben ik nog steeds, maar hoe meer eenvoud er komt, hoe minder complexiteit en conflict ik ervaar. Zowel in mij als om mij heen.

Zodra je opmerkt dat het ingewikkeld wordt, dat er veel gedachten en zorgen zijn, dingen lijnrecht tegenover elkaar lijken te staan, weet je dat de mind de poepsimpelheid gekaapt heeft om er iets complex en conflictueus van te maken.

Dat is niet om te zeggen dat we van de mind af moeten, maar omdat we geen beroep hoeven te doen op onze mind met: ‘Help mij met het poepsimpel maken van mijn leven!’

De mind is namelijk van of-of, van conflicten gebracht als oplossingen, omgezet in ‘dingen om te doen’. En eenvoud is conflictloos, vredig, Zijn.

Door een beroep te doen op de mind geef je ‘em a hell of a job & je krijgt a hell of a job. Als een op hol geslagen machine komt ‘ie met oplossing na oplossing. Doe dit! Doe dit! Doe dat! Als-dit-dan-dat-en-zo-voort.

Iedereen kent dit, en voelt dat het letterlijk in contrast staat met een poepsimpel conflictloos leven.

Dat komt omdat de mind die natuurlijke, harmonieuze eenvoud van alles niet kán vatten. De mind sluit uit, het hart sluit in.

Hiermee herinneren we ons eenvoudig iets, wat we vaak vergeten: dit is geen taak voor de mind. En daar komt de beoefening van het hart om de hoek kijken. Het hart doet aan en-en. De inclusiviteit waarmee het hart al het leven verwelkomt maakt een eind aan conflict en onnodige complexiteit.

In deze aflevering heb ik een prachtig gesprek met Juno Burger over die herinnering aan eenvoud en de beoefening van het hart.

Veel plezier!

Liefs, Sara

--

Meer over Juno:

www.junoburger.com

Meer over mij:

www.saravanwoerden.com

Instagram @saravanwoerden_

♥

Podcastaflevering #7: Creëren met Ayla Verheijen

Mogen we steeds zien wat we zijn gaan geloven dat het zo zou moeten gaan? Of zo zou moeten zijn? Of er zo uit zou moeten zien?

Onbewust (en bewust) adopteren we wat we kennen. Wat we vaker hebben gezien of eerder hebben ervaren. Wat we denken te willen.

Als we in het creatieproces andermans ideeën of manieren adopteren, kan het creëren moeite kosten. Zwaar voelen, energie slurpen of ons gevangen zetten/limiteren.

(Je kunt [het creatieproces] natuurlijk vervangen door: het leven. En [het creëren] vervangen door: leven.)

Zijn we bereid om ons tijdens het creatieproces te openen en te erkennen dat we vastlopen? Dat aankijken, dat doorgáán en loslaten?

Met die vrijgekomen energie te creëren op een schoner canvas? Gegroeid door deze ervaring?

Het ‘legen van wie we niet zijn’ is een topsport.

In deze aflevering ga ik in gesprek met mede-topsporter Ayla Verheijen. We praten over de bedding van vertrouwen en veiligheid, over het creatieproces, over het omarmen en durven uitdrukken van je eigenheid.

In mijn podcast ga ik in gesprek met mensen die, net als ik, ín het leven willen vallen. De weerstand/angst om te pletter te vallen keer op keer aankijken—en loslaten. In een diepe, ongefilterde ervaring van het leven. Van moment tot moment.

Het gesprek dat ik met Iefke Slaats had, was deze beoefening. Niet omdat we dat van tevoren hadden afgesproken, maar omdat er twee ‘gewilligen’ bij elkaar kwamen. Wij die allebei het leven en het moment de ruimte willen geven om uit te vouwen. De wens om daarin mee te bewegen en integer te zijn.

Het is onszelf willen openen voor het leven om kunst doorheen te creëren—dat maakt vrij.

Ik hoop dat jullie, net als wij, genieten van dit gesprek. En deel de aflevering met je vrienden.

♥ Sara

In deze aflevering ga ik in gesprek met Romy van Poppel. Ik ken Romy als iemand die vanuit alle eerlijkheid door het leven wil bewegen. En dus was ze ook eerlijk op het moment dat ze voelde dat haar creatie, een retreat op Ibiza, toch niet de bedoeling was. In ons gesprek deelt ze eerlijk over de verwarring die ze toen ervaarde: 'Hoe kon ik er nou zo heilig van overtuigd zijn dat dit er echt wilde komen? Hoe kon iets dat zo perfect leek toch niet de bedoeling zijn? Hoe kon ik, hoewel ik dácht dat ik zo aanwezig en bewust was, de signalen toch forceren omdat ik het zo graag geboren wilde laten worden?'

Een voor mij (en vele anderen) herkenbare initiatie: de uitnodiging van het leven om nog dieper te vertrouwen en je onvoorwaardelijk over te geven aan iets dat groter is dan ons ‘willetje’ en ons zoeken naar validatie. En één ding is hierin onontkomelijk: dat we mega eerlijk zijn naar onszelf toe. No matter what.

En Romy is eerlijk: ook in dit gesprek dat we samen hadden. Héél eerlijk. Enjoy deze aflevering ♥

Aflevering #01: Creaties weven in het leven met Marije Elles

In deze eerste aflevering spreek ik met levenskunstenaar Marije Elles. Ik ken Marije als iemand met ALL IN-vibes, die ook volledige aanwezigheid leeft en die dit heel mooi in woorden kan vatten. 

We praten over CREATIE. We zoomen uit: Wat is er nu gaande in haar realiteit? Wat is er verdiept of geshift? En we zoomen in: Hoe heeft dit effect op haar creaties? En wat zijn voor Marije verouderde verhalen ver creatie die daarin niet met haar mee kunnen?

Heel veel plezier met luisteren en deel ‘em met je vrienden!

En een disclaimer, ik houd niet van lange inleidingen, dus Marije en ik vliegen er meteen in!

Veel plezier!

Liefs, Sara

--

Meer over mijn wekelijkse cirkels:

Meer over Marije en haar Fellowship:

♥