Laura wou zo graag mama worden, ze werd redelijk snel zwanger maar verloor het kindje jammer genoeg bij een miskraam. De volgende keer leek alles goed te gaan maar werd haar prachtige zoontje Omer* stilgeboren op 34 weken. Bij een volgende zwangerschap bleek er een chromosoomafwijking te zijn en verloor ze het kindje opnieuw. Bij een nieuwe zwangerschap was er een vermoeden van een te dikke nekplooi en ook daar leek het bijna mis te lopen. Ze wou zo graag mama worden, ondanks ze dit absoluut al was. Maar ze wou, zoals ze zelf zegt, een levend kindje. Hier brak mijn hart verschillende keren toen ik dit hoorde. Hoeveel leed moet iemand doorstaan om mama of papa te mogen worden?

Laura vertelt hun verhaal met zoveel liefde, trots en vertrouwen. Kippenvel over heel mijn lichaam.

Bedankt lieve Laura om jullie verhaal te komen vertellen! Je deed het prachtig.

@kraamkost_by_stephanie