Jak zrywać chodniki? O radykalnej wyobraźni społecznej

„Wyobraźnia jest władzą urzeczywistniania tego, czego nie ma”. Właśnie dlatego wymyka się ścisłemu opisowi – nie podlega historycznym prawom, nie da się jej kontrolować ani sporządzić instrukcji jej użycia. A jednak, jak przekonują Cornelius Castoriadis, Michel de Certeau, Silvia Federici, Robin D. G. Kelley, Max Haiven i Alex Khasnabish, to radykalna wyobraźnia tkwi u źródła zmiany. Dzięki niej potrafimy zakwestionować pozornie wieczne i uniwersalne systemy znaczeń, by zburzyć, zdawałoby się nienaruszalny, ład zastanego świata. To za jej sprawą nasze marzenia i utopie czynią historię nieprzewidywalną. Czy można wskazać okoliczności sprzyjające pojawieniu się radykalnej wyobraźni? Czy „zdobycie słowa” może mieć takie samo znaczenie, jak zdobycie Bastylii? Czy i jak można przekuć wizje lepszego społeczeństwa w sprawcze działania? Jak obronić twórczy impuls przed blokującym go „domknięciem” społecznych wyobrażeń? Być może nie każdy z nas odkryje pod brukiem ulicy plażę. Dla niektórych – jak dla Silvii Federici – będzie to raczej pastwisko. Ale czy dla takiego odkrycia nie warto zerwać paru płyt chodnikowych?

Mówią: dr Anna Winkler – doktor nauk społecznych, filozofka i politolożka, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego. Interesuje się historią radykalizmu społecznego i rewolucji, historią kobiet i historią miast.

dr Xawery Stańczyk – poeta, socjolog i antropolog kultury. Autor monografii „Macie swoją kulturę. Kultura alternatywna w Polsce 1978-1996” (2018) nominowanej do Nagrody Giedroycia (na podstawie doktoratu uznanego za najlepszą rozprawę doktorską z nauk o kulturze w konkursie Narodowego Centrum Kultury) oraz dwóch tomów poetyckich: nominowanego do Nagrody Literackiej Nike „Skarbu piratów” (2013) i „Handluj z tym” (2015). Członek zarządu stowarzyszenia Miasto Moje A w Nim. Interesuje się kulturą popularną i młodzieżową, przestrzenią publiczną, tożsamościami i ruchami społecznymi w Polsce i Europie Wschodniej.