Ik ben nog bezig met het vinden van een flow wat voor mij werkt. Dit process gaat niet alleen om dat wat ik zeg, maar ook hoe ik de boodschap over breng. Het is learning by doing. Dus ook voor jou. Wat je ook wilt bereiken, het is mogelijk. Ik heb nog geen structuur, maar ik voel dat dit de manier voor mij is. In dit proces ontstaan er mooie gesprekken.

Deze keer heb ik het over het creëren van een ‘safe-space’.

Ik besefte dat na het opnemen, ik weinig sprak over de “hoe”. Deze ga ik hier in de caption toelichten.

Hoe creeer je een safe-space?

Ik vind dat je allereerst moet beseffen dat niemand perfect is. Iedereen loopt wel ergens tegen aan. En dat niemand HET antwoord heeft.

Ten tweede is het belangrijk om bewust te worden dat ook al heb je voor jouw gevoel nog niet de juiste woorden gevonden, jij je nog steeds kan uitdrukken.

Het komt nu en dan voor dat wanneer ik een gesprek aan ga, ik nog niet weet hoe ik het gesprek moet beginnen. Ik ga het gesprek dan niet uit de weg. Wat ik wel doe, is dat ik mijn gesprek begin door te zeggen: “Hey, ik weet niet zo goed hoe ik dit moet zeggen, maar ik voel (puntje puntje puntje) :p

Dit zorgt er voor dat het gesprek wordt gestart en dat de persoon met wie ik een praatje maak, erop kan reageren. Door bijvoorbeeld vragen te stellen.

Je zult verrast staan hoe bijzonder krachtig het is om het gesprek te beginnen door te zeggen dat je het niet zo goed weet. Je stelt je daarmee kwetsbaar op. En in die kwetsbaarheid vormt er zich een mogelijkheid tot een ‘safe-space’.

Dus

2. Je hoeft niet alles te kunnen verwoorden om een gesprek te starten.

3. Net zoals jij niet alles weet, zal jouw partner ook niet alles weten.

4. Werk samen naar een wederzijdse begrip.