دانش ضمنی و ذهنی همیشه و همه جا همراه ما هستند تا پدیده ها رو بهتر درک کنیم و بتونیم ارتباط خوبی رو با محیط و اشیا اطرافمون ارتباط برقرار کنیم. نورمن در این بخش به رابطه ی این دو دانش و تاثیر اون در طراحی می پردازه. از محدودیتهایی صحبت می کنه که به کمک ما میان وانجام کارها رو برای ما آسونتر می کنن و همین طور یادآور نقش حافظه در طراحی میشه