Պատկերացրու՝ ողջ քաղաքը քնած է, բայց ոչ դու։ Դու նստած ես կեսօրին զբաղված, բայց գիշերը խաղաղ քաղաքի ամենաբարձր շենքերից մեկի տանիքին, ու նայում ես փողոցի շլացնող լույսերին, մուգ երկնքին ու սովորականից ավելի մեծ լուսնին։ Շնչում ես սառը օդն ու թեթևություն զգում ողջ մարմնումդ, մինչդեռ կողքիդ դրված նվագարկիչից հնչում է այդ պահի համար ամենահամապատասխան փլեյլիսթը։