04 ยิ้มได้ในพายุ
ก้อนหิน ที่พรูพราย ในสายฝน
ร่วงหล่น ในลำธาร ที่รินไหล
หนทาง ข้างหน้า จะเป็นเช่นใด
ก็ยิ้มได้ แม้พายุ ที่ดุดัน
ก้อนหิน ในลำธาร หว่างแดดเผา
เฝ้าขัดเกลา ปัญญา หว่างปัญหา
หนทาง ยามนี้นี่แหล่ะ คือปัญญา
ขาดปัญหา คงตื้นเขิน เผลอเพลินไป
ขอบคุณ ปัญหา ที่น่ารัก
ที่มอบรัก ช่วยขัดเกลา ก้อนหินใส
เป็นมณี มีค่ากว่า เพชรพลอยใด
จึงเข้าใจ ในปัญหา ให้ปัญญา
ก้อนหิน ที่พรูพราย ในสายฝน
ร่วงหล่น ในลำธาร ที่รินไหล
หนทาง ข้างหน้า จะเป็นเช่นใด
ก็ยิ้มได้ แม้พายุ ที่ดุดัน
หนทางข้างหน้า จะเป็นเช่นใด
ก็ยิ้มได้ แม้พายุ ที่ดุดัน