Annette en Hans bespreken bij Hans thuis wat hen te wachten staat op het Rottumerplaat. Er is geen sprake van voorpret, want Hans verheugt zich niet op de reis. Het wordt een hele onderneming. En bovendien doet Hans daar sowieso niet aan; zich verheugen. Dat heeft hij geleerd in het theater. Het kan namelijk altijd tegenvallen. Of eigenlijk: Hans kan altijd tegenvallen. 

Verder draagt Hans voor uit het werk van een onbekende collega. En ook uit het boek van één van zijn voorgangers: Jan Wolkers, die ook een aantal dagen op Rottumerplaat doorbracht. Wolkers schreef prachtig over een jonge zeehond die poept. Hans vindt daar het zijne van.

In de zesdelige podcast van Alleen op een eiland doet schrijver en cabaretier Hans Dorrestijn verslag van zijn gemoedstoestand tijdens de opnames van het televisieprogramma. Hij voert hier open en ongenuanceerde gesprekken over met eindredacteur Annette Bakker. Van stress op de dag voor vertrek en de ontberingen op het Waddeneiland tot de vogels en gasten die hem een bezoek brengen. Ook haalt hij anekdotes op én draagt hij voor uit het werk van Wolkers en Bomans.