Jest piątek, wybija godzina 15:00. Pozostała zaledwie godzina do końca pracy. Do Twojego zespołu dociera informacja, że koniecznie teraz musicie wdrożyć na produkcję zmiany, które w ostatnim czasie wprowadziliście. Wdrożenia w piątek = istny koszmar? 😲

Pojawia się natychmiastowa negacja pomysłu, czy raczej z swobodą udajecie się w odpowiednie miejsce aby kliknąć w magiczny przycisk wrzucaj wszystko na proda!

Czy w ciemno wdrożyłbyś aktualnie rozwijaną wersję aplikacji na produkcję?

Ile rzeczy zostało zintegrowanych do rozwijanego kodu, które zaważają nad pewnością stabilności aplikacji? Ile z tych rzeczy nawet nie została w pełni ukończona, a jest już widoczna w systemie?

Pomimo, że praktyki związane z CI/CD 🚀 są bardzo dobrze znane, to często je pomijamy – stosując w swoim zwinnym podejściu elementy kojarzone głównie z modelu kaskadowego. Ustalamy zasady zero wdrożeń w piątek. Mamy obawy, że tworzone przez nas oprogramowanie może nie być do końca stabilne. Brakuje nam odpowiednich testów, a sami mieszamy dostarczane przez nas elementy – może nauczyliśmy się nie dostarczać spaghetti code, ale zamiast continuous integration wychodzi nam spaghetti integration.

Dlaczego wdrożenia w piątek podnoszą nam ciśnienie? Gdzie leży problem? Od czego zacząć aby bo rozwiązać?

W tym odcinku staramy się odpowiedzieć właśnie na te pytania.

W jaki sposób i jak często dostarczasz ze swoim zespołem zmiany na wdrożenie produkcyjne? Praktykujecie CI/CD? Z jakich narzędzi korzystacie?

Zachęcam Cię do pozostawienia swojej odpowiedzi w komentarzu – dziękuję 👍