Στοχασμός στο Αιώνιο Τώρα της ψυχής:  

Τώρα, θα προσπαθήσουμε να βιώσουμε το Αιώνιο Τώρα της ψυχής. Που περικλείει παρελθόν-παρόν-μέλλον μέσα σε μια στιγμή.  

Θα βρούμε πρώτα το αθάνατο μέσα μας, και μετά αντί να το κρατήσουμε για τον εαυτό μας, θα το προσφέρουμε σε ολόκληρη της Ύπαρξη. Η ζωή υπάρχει, γιατί υπάρχει η Ύπαρξη. Υπάρχει η Πηγή και η Δημιουργία. Και έτσι υπάρχουμε κι εμείς μέσα σε σώμα.  

Αφαιρούμε και προσθέτουμε :  

Αφαιρώ τις ιδιότητες, τα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα μου και τα ονόματα μου και προσθέτω το όνομα του Θεού Ομ  

Αφαιρώ το σχήμα του σώματος μου και προσθέτω το σχήμα του απείρου ή του κύκλου. 

Αφαιρώ τα επιτεύγματα μου και προσθέτω το θαυμασμό μου για τη φύση/θεό που δημιούργησε τον κόσμο. 

Αφαιρώ τις αναμνήσεις του παρελθόντος και τα πλάνα του μέλλοντος και προσθέτω την αίσθηση της Ύπαρξης, τώρα.  

Αφαιρώ τις επιθυμίες μου και προσθέτω ευγνωμοσύνη για την ευκαιρία που μου δόθηκε να ζήσω. 

Αφαιρώ από την επίγνωση μου αυτά που ακούω, βλέπω (είδα) , μυρίζω, νιώθω στο σώμα μου και προσθέτω το σκοτεινό σημείο μπροστά στα κλειστά μου μάτια (chittakash)  

Αφαιρώ τις προσκολλήσεις μου σε άτομα,  καταστάσεις, συνήθειες και προσθέτω τη λατρεία μου προς το ανώτερο.  

Αφαιρώ τις απόψεις μου για μένα, τους άλλους και οτιδήποτε συμβαίνει και προσθέτω την ουδετερότητα της ψυχής. Όλα είναι Θεός. (om tat sat)  

Αφαιρώ όλα τα συναισθήματα, ευχάριστα και δυσάρεστα και προσθέτω ησυχία και γαλήνη.  

Αφαιρώ το φόβο του θανάτου και προσθέτω την αίσθηση του αθάνατου της ψυχής.  

Αφαιρώ όλα όσα φοβάμαι και προσθέτω την άφεση στη Δημιουργία.  

Αφαιρώ τα τραύματα μου και προσθέτω κενό, χωρίς να φοβάμαι τον άδειο χώρο, χωρίς να νιώθω την ανάγκη να τον γεμίσω.  

Αφαιρώ την αίσθηση του χρόνου, και βιώνω το Αιώνιο Τώρα της ψυχής που δεν έχει τέλος, αρχή, και δεν ζει στη δυαδικότητα γι αυτό και είναι μόνιμο, χωρίς αλλαγέκς.