Evden çıkmadan önce çok su içtim. Keyifsiz bir gündü. Yürümek istedim. Yürüdüm. Keyifliydi. Şuan ise çok çişim var. Dışarıya işemek gerçekten kayda değer mi? Pek değil. Doğru da değil. Ama kaydetmeye değer. Çoğu kişi için değmez. Ama benim için değer. Çok sıkışınca beni çok eğlendiriyor. Şuanda da o sıkışma derecesinde. Bir şey farkettim. Ama şuan değil. Hatta farkettiklerimin hepsini yazdım. Tam da bu yazının üstüne. Ama hepsini okuyunca. Dedim ki bundan banane. Bir ay önce mutsuzdum. Ama şuana göre. Ortalama mutluluk seviyemi bilmiyorum. O yüzden şuana göre. Kısaca şuana göre mutsuzdum. Ama sıkılmıyordum. Düşünmek güzeldi. Ama üzücüydü. Üzücüde olsa sıkmıyordu. Şuan mutluyum. Bir ay öncesine göre. Düşünemiyorum. Çok da istiyorum aslında. Düşünmek derken de. İstemediğim gibi düşünmekten bahsediyorum. İstemediğim bir anda. Bir anda düşünmek. Ben düşünmeden. O düşsün. Ben anlamayayım bile. Ben o düşen şeyi düşüneyim. Onu istiyorum. Çok istiyorum. Çok istersem olur. Bana öyle derlerdi. Ama ben öyle düşünmüyorum. Çok istersem olmaz. İstersem bilirim. Bilirsem de ben düşünmüş olurum. Ben düşünmeyeyim. Bilmeden düşüneyim. O düşünce kendi düşsün. Ben o düşünceyi düşüneyim.