In episode 35 van de podcast refereert Madama aan het eerder uitgezonden Requiem voor Dalí (aflevering 34), een concertregistratie van 25 jaar geleden, en introduceert een op Dalí geïnspireerd kunstobject. Dit object, een schedel met elementen van een klok, symboliseert de vloeibaarheid en rekbaarheid van tijd, een thema dat Dalí beroemd maakte met zijn schilderijen van smeltende horloges.

Tijdens het gesprek benadrukt Madama het belang van het loslaten van controle en het omarmen van een flexibele benadering van tijd. Ze benadrukt dat ware perfectie ligt in het aanwezig zijn in het moment en het accepteren van de natuurlijke flow van het leven. Het gedicht sluit af met de gedachte dat tijd en ruimte alleen bestaan binnen de grenzen van onze perceptie, en dat ware vrijheid wordt gevonden in de bevrijding van deze beperkingen.

Klik HIER om de tekst te lezen in de Blog, Klik HIER   om het YouTube filmpje te zien.