🔽 اراده و اختیار زنانه مقاله 36 خودشناسی جنسی

تجربه بشری در سراسر جھان نشان میدھد که ھیچ زنی بخودی خود با اختیار خودش حتّی به حداقل رفاه و امنیت دنیوی ھم نرسیده است تا چه رسد به انسانیت و کمال معنوی . ارادۀ زن یک انرژی کور و خود محور است که ھیچ راھی بسوئی ندارد و فقط در رابطه با مرد است که بحرکت در می آید که یا بسوی ضلالت و جھنّم می رود و یا بسوی عصمت و معنویت . به ھمین دلیل زنان به اصطلاح آزادیخواه و مستقل و فمینیست عواقبی جز افسردگی و اعتیاد و روسپی گری و فلاکت و فقارت ندارند . زن بخودی خود با ھمه امکانات ایده آلش ھم جز بازیگری ھنر دیگری نمی داند و فقط با خودبازی می کند و ھر مرد ھرزه ای ھم که بیشتر با وی بازی کند وی را جلب می کند . زن، اراده مرد است که مرد بایستی آنرا در اختیار گرفته و بر آن فرمان راند نه اینکه مریدش شود . زن پرستی ھمان نفس پرستی مرد است و بی ارادگی او . زن بخودی خود بدون ولایت مردی خردمند یک بازیگر و بازیچه است و لذا ھمین امر اساس مادریت اوست که اگر ھمین مادریت ھم تحت ولایت مردی مؤمن و عاقل نباشد ھم او و ھم فرزندش را دیوانه وتباه می کند . زن بخودی خود دارای ھیچ اراده و اختیاری نیست بلکه او مظهر ارادۀ مرد است و لذا اگرتحت امر مردی در آید تازه دارای صاحب اراده خود می شود یعنی صاحب خود می شود و اختیار می یابد . برای زن ایده ای مخربتر و جنون آمیزتر از آزادی اراده و اختیار نیست . 

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف عرفانی جلد اولفلسفه آدم و حوا_

«اثر  استاد علی اکبر خانجانی»