"Adi" ging in zijn sympathie zo ver dat hij zich in het mannenhuis bijna uitsluitend met Joden omringde – wel te verstaan “geloofsjoden”: met de koperpoetser en marskramer Josef Neumann, met de eenogige slotenmakersknecht Simon Robinson uit Galicië, die de altijd geldbehoeftige (Hitler) iets van zijn invaliditeitspensioen gaf, ook met de handelsreiziger Siegfried Löffner en met de ambtenaar Rudolf Redlich, een ontwikkeld man uit Moravië. De mannenhuis-Hitler verkocht zijn saaie ansichtkaarten, waarmee hij zijn schamele bestaan financierde, het liefst aan Joden: aan de glaszetter Samuel Morgenstern, de lijstenhandelaar Jakob Altenberg en de welgestelde advocaat Josef Feingold.