To jedyna taka płyta w dyskografii Pink Floyd, bo składa się z nagrań koncertowych i studyjnych. Co więcej, czas płyty studyjnej został podzielony między czterech muzyków – tak, by stworzyli swoje kompozycje bez pomocy kolegów z zespołu. Efekt? Dość nieprzewidywalna mieszanka nastrojów, "prawdziwa muzyka" – jak wspominał w jednym z ówczesnych wywiadów Richard Wright. Opowiemy o historii utworów, które trafiły na Ummagummę, oraz o bardzo interesujących kawałkach, które na nią nie trafiły.