İnsan erteler

Her zaman erteler

Ufacık bir şey bile olsa elbet bir şeyi, bir şekilde erteler

Ertelenen şeyin ne olduğunun, çok da bir önemi yoktur

Çünkü o şey ertelenmiştir

Ve artık bir öncelik değildir

Bu yüzden artık önemsizdir

Peki, öncelikli olmayan bir şey gerçekten istenmeyen midir?

Önceliklerin belirlenmekte zorlanıldığı ya da umursanmadığı bir süreçte

Önem kavramı çok muğlaktır

Önemsemek oldukça zordur

Ama devreye çeşitli yükümlülükler girdiğinde

Tüm gereklilikler sıralamaya tabi olur

Bu sıkışıklık verir insana istenilenin cevabını

Önceliksiz geçirilen bir süreçte yükümlülüklerin yaptığı baskının etkisidir bu

O sırada, öncesinde sizin için bir önceliği veya önemi bulunmayan arzularınızın farkına varırsınız

Gerçekleştirilmesi gereken bu yükümlülükler esnasında aklınıza gelen o arzular

Aslında gözüktüğü kadar masum değildir onlar

Yükümlülüklerden kaçarken bahane ettiğiniz o şeyler

Pek de tesadüf değildir

İlk görüşte aşk sanılabilir

Ama onun sizi ilk defa gördüğü oldukça şüphelidir

Arzu genelde utangaç ve özgüvensizdir

Olasıdır, olması çok olağandır

Çünkü incinmesi kolay ve öngörüleri yıpratıcıdır

Geri planda saklanmayı tercih eder

Ya da ertelenerek sizi uzaktan dikizler

Doğru zamanı her zaman kollar

Yakınlarınızda sürekli dolanır

Bir otobüs durağının köşesinde

Kirli bir bankın üstünde

Karşıdaki evin penceresinde

Ertelemedikçe her seferinde yakınlaşır

Sanıldığından hep daha da yakındadır

O kendince bir tesadüfü kurgular

Siz yükümlülüklerinizden kaçarken

Kendinizi onun kurgusunda bulursunuz

İşin sonunda bu oyuna tav olmayan yoktur

İnsan kendini tekrardan bulur onunla

Ve sırılsıklam aşık olur sapığına