
Sign up to save your podcasts
Or
Iza – siostrzana dusza z ulicy Wiejskiej w Lidzbarku Warmińskim. Wszystko wskazuje na to, że znamy się od zawsze, choć spotkałyśmy się dopiero w firmie deweloperskiej, w której wspólnie pracowałyśmyprzez ponad 14 lat. To właśnie tam, w korporacyjnej codzienności, zaczęłyśmy poznawać się naprawdę – we wszystkich odcieniach emocji.
Nasza relacja pogłębiła się jeszcze bardziej wraz ze startem przestrzeni „Morza Aniołów” – miejsca, w którymmogłyśmy doświadczyć siebie nawzajem na zupełnie nowym poziomie. Krok po kroku odkrywałyśmy siłę bezwarunkowej przyjaźni, która trwa do dziś.
Po moim odejściu z firmy – które wciążporównuję do wyskoczenia z pędzącego pociągu – powstała książka Magia Grupy. Iza współtworzyła ją ze mną, pisząc dwa niezwykle poruszające kawałki – w tym jeden zamykający całość, skłaniający do wzruszeń i głębokiej refleksji nad tym, co ludzkie, prawdziwe i wspólne.
W dzisiejszym odcinku rozmawiamy o naszejdrodze – o rodzinnych doświadczeniach, wspólnych chwilach i o tym, czym jest dla nas bliskość. Choć dziś już nie śpiewam w Chórze Kameralnie, którego Iza jest prezeską, to właśnie muzyka i wspólne doświadczenia artystyczne również stały się częścią naszej więzi.
Zapraszamy Was do wysłuchania tej szczerej i poruszającej rozmowy o byciu razem – w pełni, autentycznie i bez oczekiwań.
Iza – siostrzana dusza z ulicy Wiejskiej w Lidzbarku Warmińskim. Wszystko wskazuje na to, że znamy się od zawsze, choć spotkałyśmy się dopiero w firmie deweloperskiej, w której wspólnie pracowałyśmyprzez ponad 14 lat. To właśnie tam, w korporacyjnej codzienności, zaczęłyśmy poznawać się naprawdę – we wszystkich odcieniach emocji.
Nasza relacja pogłębiła się jeszcze bardziej wraz ze startem przestrzeni „Morza Aniołów” – miejsca, w którymmogłyśmy doświadczyć siebie nawzajem na zupełnie nowym poziomie. Krok po kroku odkrywałyśmy siłę bezwarunkowej przyjaźni, która trwa do dziś.
Po moim odejściu z firmy – które wciążporównuję do wyskoczenia z pędzącego pociągu – powstała książka Magia Grupy. Iza współtworzyła ją ze mną, pisząc dwa niezwykle poruszające kawałki – w tym jeden zamykający całość, skłaniający do wzruszeń i głębokiej refleksji nad tym, co ludzkie, prawdziwe i wspólne.
W dzisiejszym odcinku rozmawiamy o naszejdrodze – o rodzinnych doświadczeniach, wspólnych chwilach i o tym, czym jest dla nas bliskość. Choć dziś już nie śpiewam w Chórze Kameralnie, którego Iza jest prezeską, to właśnie muzyka i wspólne doświadczenia artystyczne również stały się częścią naszej więzi.
Zapraszamy Was do wysłuchania tej szczerej i poruszającej rozmowy o byciu razem – w pełni, autentycznie i bez oczekiwań.