Karnım açlığına guruldadı, birkaç lokmaya aldandı.

Tok gezerken kendisi, daha fazlasını istedi, doyumsuzdur kendisi.

Sen değildin, doyamayan ben idim.

Aç kalabileceğini bildi, birkaç telkin dinledi, önce diretti, sonra akıl suyundan içti, doygun hissetti.

Acıkmamak için, bir bardak daha içti.

Seni her içişinde güzelleşti, sofradan kalkarken teşekkür etti.

Doymak için, ikisini bir etti, kendi bir etti, kendinden emindi.