#95 - داستان آیینه آبگون

مثنوی، مشهور به مثنوی معنوی (یا مثنوی مولوی)، نام کتاب شعری از مولانا جلال‌الدین محمد بلخی
این کتاب از ۲۶,۰۰۰ بیت و ۶ دفتر تشکیل شده و یکی از برترین کتاب‌های ادبیات عرفانی کهن فارسی و حکمت پارسی پس از اسلام است. این کتاب در قالب شعری مثنوی سروده شده ‌است که در واقع عنوان کتاب نیز هست. خانم فخری قمیشی داستان‌های شیرین این کتاب را در قالبی ساده‌فهم بیان و تفسیرمی‌کنند

Arts

Literature

Performing Arts

Design

Food

Fashion & Beauty

Visual Arts

داستان شاه در لباس دزدان شب چو شه محمود برمی‌گشت فرد *  با گروهی قوم دزدان باز خورد  |  پس بگفتندش کیی ای بوالوفا *  گفت شه من هم یکی‌ام از شما  |  آن یکی گفت ای گروه مکر کیش *  تا بگوید هر یکی فرهنگ خویش  |  تا بگوید با حریفان در سمر *  کو چه دارد در جبلت از هنر  |  آن یکی گفت ای گروه فن‌فروش *  هست خاصیت مرا اندر دو گوش  |  که بدانم سگ چه می‌گوید به بانگ *  قوم گفتندش ز دیناری دو دانگ  |  آن دگر گفت ای گروه زرپرست *  جمله خاصیت مرا چشم اندرست  |  هر که را شب بینم اندر قیروان *  روز بشناسم من او را بی‌گمان  |  گفت یک خاصیتم در بازو است *  که زنم من نقبها با زور دست  |  گفت یک خاصیتم در بینی است *  کار من در خاکها بوبینی است  |  سرالناس معادن داد دست *  که رسول آن را پی چه گفته است 

#114 - داستان شاه در لباس دزدان

داستان دلقک و سمرقند - بخش دوم 

#113 - داستان دلقک و سمرقند - بخش دوم

داستان دلقک و سمرقند - بخش اول 

#95 - داستان آیینه آبگون

Download our free app to listen on your phone