Je blijkt een angststoornis te hebben. Alleen het feit dat je die diagnose te horen hebt gekregen is een enorme kluif om te verwerken, als je dat al lukt. Maar je bent niet alleen. Of... toch eigenlijk wel? Je hebt altijd mensen om je heen. Of het nu binnen je gezin is, je ouders, werk, vrienden... overal zijn wel mensen. Maar snappen die wel wat je doormaakt? En vertel je het ze? Want ben je nu "gek"?