این‌طوری‌ست که اگر آغوشی مانده باشد، یک داستان است و هیچ آغوشی نباشد هزار و یک داستان. آغوش از آن دست پدیده‌هایی‌ست که فقدانش روایتی‌ست بی‌انتها و حضورش توصیفی‌ست زیبا.

ما مدام یکدیگدر را بغل می‌کنیم و بدون هیچ کلامی، احساسمان را بیان می‌کنید و آرام می‌گیریم. ما مدام یکدیگر را بغل می‌کنیم. چه در واقعیت و چه در رویا.

این قسمت با همراهی مهسا غفاری، کسری کبیری و اصغر علیزاده آماده شده

موسیقی ابتدای این قسمت از چارتار بود با عنوان آغوش. و بعد از اون متنی نوشته مهسا غفاری رو شنیدید با صدای خودش.

موسیقی‌ای با عنوان بی‌هوا رو در ادامه‌ش شنیدید و بعد، متنی از کسری کبیری رو گوش دادید با صدای خودش.

روی قطعه‌ای از دال بند با عنوان هم‌آواز، متنی از اضغر علیزاده رو خوندم و در ادامه‌ش،

داستان کوتاهی با عنوان صندلی انسانی، از کتاب اتاق قرمز رو.

موسیقی انتهایی هم عنوانش بود قرار با صدای زند وکیل.

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.