ஒரு சமயம், ஒரு சிறிய கிராமத்தில் ராமு என்பவர் வாழ்ந்து வந்தார். ராமு மிக நேர்மையானவர், எதையும் நேர்மையாகச் செய்வது, எப்போதும் உண்மையை மட்டுமே பேசுவது என மிகவும் நம்பிக்கை உள்ளவர். அவர் ஆடு மேய்க்கும் வேலையில் இருந்தார். தினமும் காலையில் ஆடுகளை மேய்ச்சலுக்கு அழைத்துச் செல்வதும், மாலை வேளையில் அவற்றை பத்திரமாக வீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்வதும் அவரது வேலை.

ஒருநாள், ராமு ஆடுகளை மேய்த்து கொண்டு இருந்தபோது, தரையில் ஒரு பெரிய பணப்பை கிடந்தது. அதைத் திறந்து பார்த்தால், பையில் நிறைய பணம் இருந்தது! ராமுவின் கண்களில் சிறிது சந்தோஷம் தோன்றியது, ஆனால் உடனே அவருக்கு ஏதோ குற்ற உணர்வு ஏற்பட்டது. “இது எனக்கான பணமில்லை, இதை நானே வைத்துக் கொள்ள முடியாது” என அவர் முடிவு செய்தார்.

அந்த பணப்பையை உடனே அவர் கிராமத் தலைவரிடம் கொடுத்தார். கிராமத் தலைவர் ராமுவின் நேர்மையை கண்டு மிகவும் மகிழ்ந்தார். “ராமு, நீ மிகவும் நல்ல மனிதன். இது உனக்கு கடவுள் கொடுத்த பரிசாக இருக்கக் கூடும், ஆனால் நீ அதை தகுதியுடன் மறு உரிமையாளரிடம் கொடுத்தாய்,” என்று பாராட்டினார்.

சில நாட்கள் கழித்து, அந்த பணப்பையின் உண்மையான உரிமையாளர் ராமுவை நேரில் சந்தித்து, தனது பணத்தை மீட்டுக் கொடுத்ததற்காக நன்றி தெரிவித்தார். அதோடு, ராமுவின் நேர்மையையும் நம்பிக்கையையும் பாராட்டி, அவருக்கு சிறிய பரிசாக சில ஆடுகளை பரிசாக அளித்தார்.

அந்த நாளில் இருந்து ராமு, நேர்மையுடன் வாழ்ந்தவனுக்கு எப்போதும் நல்லதே நடக்கும் என்பதில் உறுதியுடன் இருந்தார்.

கதையின் முடிவு:
நேர்மையாக இருப்பவர்களுக்கு எப்போதும் வாழ்க்கையில் நல்லதே நடக்கும், அவர்களுக்கான நல்லதும் தாமதமாகவும் வந்தாலும் நிச்சயம் வந்தே தீரும்.