Angelina kon met haar oma dieper in gesprek gaan dan met haar ouders. Oma woonde tot voor kort naast haar en heeft haar meegenomen naar de kerk. Daar hoorde ze ‘moeilijke woorden’, die oma dan uitlegde. Maar vooral vond ze daar haar ‘thuis’: “Het was een gevoel van: je mag hier zijn. Ze werd er rustig van, net zoals bij haar oma. En men kende haar naam! Oma zong bij het parochiekoor, nu zingt Angelina sinds kort bij het jongerenkoor van haar parochie. Een levendig gesprek met een puber die ‘zen’ wordt bij haar oma.