Augias

Nederlandse versie van Free Four (Roger Waters Music Overseas Ltd., 1972). Alle instrumenten, tekst, stemmen en cover art: Rob Kievit. CC-BY-SA 2021

Stel dat we dat studiootje onder de trap in de Paarlstraat in Utrecht nog hadden. Dan klonk er nog steeds jaren-zeventigmuziek, en ieder uur de Paarlplaat natuurlijk. En deze week hoorde je dan dit:

In aflevering 47 neemt de Augias-podcast je mee naar Ieper in West-Vlaanderen.

Daar wordt sinds de “Grote Oorlog” – de Eerste Wereldoorlog – iedere dag The Last Post geblazen. Het is een eerbetoon aan de Britse en andere Gemenebestmilitairen, en de Franse troepen, die na de derde slag om Ieper de stad bevrijdden van de Duitse bezetter, met enorme verliezen aan levens aan beide zijden. De stad bleef als een complete ruïne achter.

In zes minuten hoor je de eenvoudige maar indrukwekkende plechtigheid in de Menenpoort aan de stadswal van Ieper. Helaas woei er een venijnige koude wind door de Menenstraat; maar vergeleken bij het leed van de bevolking en de militairen in 1917 was dat slechts een klein ongemak.

Je hoort het trompetcorps van de vrijwillige brandweer van Ieper, en de stemmen van Rik Opsommer, Philip Wise, Elke Pluijmen, en Rob Kievit.

Ik ben geboren op Frankenslag 142, Den Haag. Stadsdeel Scheveningen, pal achter de haven. Voel ik daar iets bij? Luister naar afl. 46 (3’57):

https://augiasradio.com/wp-content/uploads/2020/02/augi200216.mp3

We liepen vorige week van Nuth langs het dal van de Geleenbeek naar Sittard. Een korte impressie van de geluiden van die wandeling, in aflevering 45 van onze al sinds 2005 lopende podcast.

https://augiasradio.com/wp-content/uploads/2020/02/augi200206.mp3

Voeten in de modder

Veertien jaar geleden beloofde ik, in aflevering 7 van de Augias podcast, dat ik terug zou komen op de eerste LP van Kraftwerk. Die staat bij mij in de kast. Het blijkt overigens de derde te zijn. Tijd om mijn belofte eindelijk gestand te doen.

https://augiasradio.com/wp-content/uploads/2019/05/augi190514.mp3

Zilverkleurige LP-hoes uit de serie “prospective 21e siècle”. Serieuze electronische muziek uit de openbare discotheek.

Heden ten dage kennen we Kraftwerk van ritmische robotpop, techno of hoe je het ook wilt noemen. De eerste drie albums van deze groep waren heel anders van karakter, Kraftwerk lijkt daar niet aan herinnerd te willen worden, en oprichter Florian Schneider zegt erover dat het “archeologie” is. Die drie platen zijn ook nooit opnieuw uitgebracht op CD, waardoor ze vrij onbekend zijn gebleven.

In deze podcast laat ik in vijf minuten die hele derde LP horen, en het is duidelijk dat de nummers een overgang zijn tussen de serieuze ‘klassieke’ elektronische muziek van componisten als Luciano Berio en Mauricio Kagel, Pierry Henry en Stockhausen, en de dansbare popmuziek. Die serieuze muziek kende ik uit de platenbieb, en alleen de zilverkleurige hoezen waren al een reden om die platen eens te lenen.

In 1973 hoorde ik iets van Kraftwerk op de radio. In de platenwinkel stond maar eeen LP van hen: Ralph Und Florian, genoemd naar de twee leden waaruit de band in 1973 bestond. Emil Schult verleende assistentie, de producer was Conrad Plank. 

Achteraf, ruim 45 jaar later, blijkt dit album de schakel te zijn tussen de half-akoestische, lyrische ‘musique concrète’ uit de begintijd van Kraftwerk, en de ritmiek die met Autobahn zijn intrede deed en nooit meer wegging uit de sound van deze muziekpioniers.

Ik zal ‘m niet vaak meer draaien, maar ik bewaar deze LP natuurlijk wel.

P.S. Wat heeft Augias toch met ‘veertien’? Dit: Blogpost over Augias en het getal 14

Shownotes

Muziek die je hoort in deze podzending:

The Wikipedia Song (https://youtu.be/NhoIBGirMPA), using music by Silence, a track called Plume from the album Encre (https://youtu.be/uRJNY1n48PY)

Mauricio Kagel – Transición (https://youtu.be/bqGobBhbSlg)

Kraftwerk – Ralph und Florian. LP. Philips, 1973. Fragmenten van: Elektrisches Roulette, Tongebirge, Kristallo, Heimatklänge, Tanzmusik, Ananas Symphonie.

https://augiasradio.com/wp-content/uploads/2019/04/augi190418.mp3

Iedereen heeft wel eens een ezelsbruggetje nodig om iets te onthouden wat je anders steeds weer vergeet. In de Augias-podcast, aflevering 43 sinds 2005, vertel ik hoe we van het dorpje Ouddorp, bij Rotterdam, terechtkomen bij Joe Cocker.

Tramrijtuig M1804 bij Ouddorp (Foto: RTM)

Het begint met een fraai gerestaureerd tramrijtuig van het Rotterdams Trammuseum op een van de Zuid-Hollandse eilanden. Het heeft een naam, en natuurlijk ook een nummer.

Dat nummer wil ik als rechtgeaard tramliefhebber natuurlijk graag onthouden, maar dat wilde maar niet lukken.

Totdat ik een ezelsbruggetje bedacht. Dat laat ik je horen in dit verhaal.

Een belangrijke rol is weggelegd voor de onnavolgbare Engelse zanger Joe Cocker, die onverbrekelijk verbonden is aan dit geheugensteuntje.

In deze podcast hoor je onder meer deze muziek:

Joe Cocker (YouTube screenshot)

Lee Morgan – Sidewinder

P.S. En Augias zou Augias niet zijn zonder erop te wijzen dat deze aflevering precies veertien jaar verschijnt na de vorige over het thema Achttien april (https://augiasradio.wordpress.com/2005/04/18/achttien-april/)!

Een oorwurm is een melodietje dat maar blijft rondcirkelen in je oor, of in je hoofd. De Franse spoorwegen (SNCF) hebben zo’n geluidje, waarmee ze de omroepberichten op de stations aankondigen.

Zulke pingeltjes hoor je op vliegvelden, stations, enzovoorts. Dan weet je dat er een belangrijke mededeling komt: je vlucht is vertraagd, je trein rijdt vandaag niet, let op uw bagage.

Het Franse muziekje is slim gemaakt. Het lijkt alsof de laatste noot ontbreekt. Je luistert: waar blijft-ie? En dan komt niet die noot, maar het omroepbericht zelf, recht je gespitste oren in.

De shownotes van deze vijfminutenpodcast:

SNCF Musique Officielle (https://youtu.be/8OSfOTsXYNY)
Starrysky – SNCF la musique presque officielle (https://youtu.be/NTDVgeSW0Qg)
Jaugs – French Train SNCF remix (https://youtu.be/QdzZhnGRU1s)
Roissy Indicatif (https://youtu.be/FA14TbBO-Mo), gecomponeerd door Bernard Parmegiani, in gebruik 1972-2005