گفتنش راحت نیست، بالا و پایین، کم و زیاد، و تغییرات مدام و گرفتگی. 

همیشه منتظری حالت بهتر بشه، ولی هیچ وقت تمام رخش رو نشون نمیده. این چه داستانیه؟ با سدیم والپرات و بقیه هم گویا هنوز نرسیدیم به اونجایی که باید برسیم. 

بشنوید این قسمت رو و نظراتتون رو برای من بنویسید. بزودی یک جایی درست میکنیم تا تبادل نظر کنیم.