ก้อนหินที่พรูพรายในสายฝน

ร่วงหล่นในลำธารที่รินไหล

หนทางข้างหน้าจะเป็นเช่นใด

ก็ยิ้มได้แม้พายุที่ดุดัน

ก้อนหินในลำธารหว่างแดดเผา

เฝ้าขัดเกลาปัญญาหว่างปัญหา

หนทางยามนี้ นี่แหละคือปัญญา

ขาดปัญหา คงตื้นเขิน เผลอเพลินไป

ขอบคุณปัญหาที่น่ารัก

ที่มองรักช่วยขัดเกล่าก้อนหินใส

เป็นมณีมีค่ากว่าเพชรพลอยใด

จึงเข้าใจในปัญหาให้ปัญญา