شب بیستم و پنجم : اگر حافظه یاری کند (نوشته‌ی جوزف برودسکی)

.

.

آدم همان است که از او در یادها مانده. آنچه زندگی می‌نامیم نهایتاً چهل تکه‌ای از خاطرات دیگران است که با مرگ‌مان از هم شکافته می‌‌شود و به دست هر کس فقط بخشی از تکه‌های اتفاقی و از هم گسیخته‌اش می‌رسد...