وقتی در سال ۱۹۳۸ شخصیت سوپرمن در قالب رمان گرافیکی منتشر شد از همان روز اول خالق‌اش به او قدرتی بی‌نهایت داد. چاقو بهش کاری نبود، باتوم که هیچی، مسلسل که اصلا،‌ یا اصول هر چیز دیگری که قرار است به انسان صدمه بزند روی سوپرمن جواب نمی‌داد. دو سال بعد از چاپ اولین نشریه گرافیکی سوپرمن این شخصیت که چیزی کم نداشت تازه صاحب بینایی ایکس ری شد، شنوایی فوق بشری، نگه داشتن نفس بی نهایت و قدرت پرواز (تا ان لحظه کارش این بود که از این ساختمان به آن ساختمان بپره). در واقع بخواهی حساب کنی سوپرمن به حساب خودش یک جور خدا بود و از قدرتش استفاده می‌کرد تا دهن تبه کاران،‌ جیب برها یا هر خرابکاری که شهر  متروپلیس را بهم ریخته بود را صاف کند.  تا سال ۱۹۴۳ قدرت او بدون هیچ چالشی ادامه داشت تا ناگهان یک بابای ایده کریپتونایت به ذهنش رسید.