Dì wǔ kè  ɡé wù zhì zhī

第五课  格物致知

Suǒwèi zhìzhī zài géwù zhě, yán yù zhì wú zhīzhī, zàijí wù ér qióng

所谓致知在格物者，言欲致吾之知，在即物而穷

qí lǐ yě. Gài rénxīn zhī líng mòbù yǒu zhī, ér tiānxià zhī wù mòbù

其理也。盖人心之灵莫不有知，而天下之物莫不

yǒulǐ, wéi yú lǐ yǒu wèi qióng, gù qí zhī yòu bù jìn yě, shì yǐ

有理，唯于理有未穷，故其知又不尽也，是以

“dàxué” shǐ jiào, bì shǐ xuézhě jí fán yú tiānxià zhī wù, mòbù yīn

《大学》始教，必使学者即凡于天下之物，莫不因

qí yǐ zhīzhī lǐ ér yì qióng zhī, yǐ qiú zhì hū qí jí. Zhìyú yònglì

其已知之理而益穷之，以求至乎其极。至于用力

zhī jiǔ, ér yīdàn huòrán guàntōng yān, zé zhòng wù zhī biǎo lǐ jīng

之久，而一旦豁然贯通焉，则众物之表里精

cū wúbù dào, ér wú xīn zhī quántǐ dà yòng wú bùmíng yǐ. Cǐ wèi wù gé,

粗无不到，而吾心之全体大用无不明矣。此谓物格，

cǐ wèi zhī zhī zhì yě.

此谓知之至也。