Mumukṣu, mokṣa yani “özgür olmak isteyen kişidir”. Bu hayatta gerçekten ne istediğini bilen kişidir, nihai amaç onun için çok nettir. Özgürleşme arzusu nihai ve en büyük arzu olduğunda geri kalan tüm arzular ona hizmet eder, bu kendiliğinden olur. Bunun için ayrıca bir şey yapmanıza gerek kalmaz. İşte bu viveka’dır. Viveka öylesine tam ve eksiksizdir ki mokṣa nihai ereğiniz olur ve geri kalan her şey ona hizmet eder. İşte böylesi bir kişiye mumukṣu denir ve böylesi bir kişinin zihinsel haline de mumukṣutva denir.

Benlik, her zaman hazırdır, eğer kişi böylesi yetkin bir zihinle hazırsa o zaman bilgi her zaman işlevini yerine getirir. Tıpkı gözleri açıp bakmak gibi, öğretiye maruz kalırsanız kendinize dair cehaletten kurtulursunuz.

Dört-katmanlı yetkinlik ile engellenmiş bilginin önü açılır çünkü gerekli araçlar oradadır. Vedānta öğretisi doğru bir bilgi yolu olarak ancak ve ancak kişi hazırsa kendini gösterebilir.

Neye hazır? Tattva-viveka, neyin gerçek olduğunu ayırt etmeye. Bu yüzden de yazar en başta tattva-viveka diyerek kitabı tanıtmıştır.  

(Tattvabodha: Vedanta Öğretisine Giriş, Sw. Dayananda, çev. D. Dönmez. Satori Yayıncılık, Sayfa: 66-69)