Po upozorowaniu swojej śmierci Oswald Cobblepot rozkoszuje się emeryturą w Metropolis. Prowadzi kwiaciarnię, dokarmia ptaki i gotuje obiady dla swojej nowej partnerki. Niestety sielanka nie trwa wiecznie, gdyż rząd USA zmusza go do współpracy. Pingwin ma wrócić do Gotham i odzyskać swoje kryminalne imperium.

Czym na tle innych superbohaterskich komiksów wyróżnia się „Pignwin. Długa droga do domu”? Dlaczego nie podoba mi się polski podtytuł? Jakie wątki z życia Cobblepota eksploruje Tom King? Jak Rafael De Latorre poradził sobie z rozrysowaniem licznych konfrontacji słownych i gierek psychologicznych? Czy komiks gloryfikuje mordercę i szaleńca? Jak na lekturę wpływa umieszczenie na większości kadrów myśli wybranych postaci? Ile tu tak naprawdę klasycznej fabuły, a ile eksploracji paranoi? Czy sięgnę po tom drugi? Posłuchajcie.