Na vijf lange oorlogsjaren kwam dan eindelijk de bevrijding in zicht. Maar ook die verliep bepaald niet zonder slag of stoot. Geoff Osborne uit Canada is kleinzoon van één van de bevrijders van Zwolle. Wat vertelde zijn opa over die bevrijding? Hoe beleefde hij de opmars, het verzet door de Duitsers en hoe werden ze ontvangen door de inwoners van Zwolle?

Gaandeweg de oorlog sloot het net zich meer en meer rond de Joden, ook in Overijssel. En hoe ging men hier met de anti-joodse maatregelen om? Harma Prinsen-De Vroome uit Steenwijk vertelt over haar vader Mozes die half-Joods was. Tijdens de oorlog ontsprong zijn familie de dans, maar ze waren wel volop betrokken bij de Joodse gemeenschap van Steenwijk.

In het laatste oorlogsjaar en met name tijdens de hongerwinter van '44 maakten veel mensen uit het westen de vaak lange en barre tocht naar het oosten om daar voedsel te halen. Zij werden wel de ‘hongertrekkers’ genoemd. Leo Enthoven is zoon van zo’n hongertrekker, zijn vader trok op een fiets met houten banden naar Overijssel. Leo is oud-hoofdredacteur van het Deventer Dagblad en schreef een boek over zij die voedsel zochten én de mensen die hen hier in het oosten opvingen.

Kamp Erika bij Ommen was in de oorlog een strafkamp, waar gevangenen het zwaar hadden en velen stierven. Na de oorlog werd er over dit kamp maar weinig naar buiten gebracht en ook nu herinnert opvallend weinig ter plekke aan de strijd die hier in de oorlogsjaren is gevoerd. Waarom werd dit kamp Erika in de ban gedaan en ligt het nog steeds zo gevoelig? Nabestaanden van overleden gevangenen vertellen over de impact van dit kamp Erika.

Net als veel steden in de grensstreek werd ook Enschede zwaar gebombardeerd. Er bestaan veel verhalen over de luchtbombardementen. Zoals het zilveren suikerpotje dat gespaard bleef en dierbare herinneringen oproept. Of het verhaal van Joke Baarslag uit Enschede, die haar jongere broertje Jan Dalenoord verloor bij een bombardement, maar als kind een ander verhaal te horen kreeg over zijn dood.