Sign up to save your podcasts
Or
Share Docent Nederlands - Gedichtanalyse
Share to email
Share to Facebook
Share to X
Share to email
Share to Facebook
Share to X
Or
Docent Nederlands - Gedichtanalyse
Je bent bezig met het voorbereiden van je mondeling en dan hoor je van je docent dat je een gedicht moet analyseren... In deze podcast bespreek ik het gedicht 'moeder' van Marinus Nijhoff. Zo heb je een voorbeeld van hoe je dat kunt doen. Succes met je voorbereiding!
Moeder
We liepen samen dikwijls langs de stranden
Als ’t avond werd. Dan zong ze naast de zee –
Ik, kleine jongen, die haar stem zoo kende,
Ik hield haar hand en zong de liedjes mee.
–
Een klein wit vrouwtje, met nerveuse handen
En steeds bewegend, steeds bewegend hart –
Wij wisten dat in haar geleden werd,
Dat zij het leven kende, en ’t voelde branden.
–
Ze ligt in ’t graf met het gelaat naar boven,
Donkere moeder, wieg haar lichaam warm,
Zie, als een kind ligt zij naakt in uw schoot –
–
Zachter dan ’t leven zij haar de eeuw’ge dood,
Die menschen eenzaam maakt en stil en arm –
Maar die het witte zonlicht niet kan dooven.
View all episodes
By Iris de WitJe bent bezig met het voorbereiden van je mondeling en dan hoor je van je docent dat je een gedicht moet analyseren... In deze podcast bespreek ik het gedicht 'moeder' van Marinus Nijhoff. Zo heb je een voorbeeld van hoe je dat kunt doen. Succes met je voorbereiding!
Moeder
We liepen samen dikwijls langs de stranden
Als ’t avond werd. Dan zong ze naast de zee –
Ik, kleine jongen, die haar stem zoo kende,
Ik hield haar hand en zong de liedjes mee.
–
Een klein wit vrouwtje, met nerveuse handen
En steeds bewegend, steeds bewegend hart –
Wij wisten dat in haar geleden werd,
Dat zij het leven kende, en ’t voelde branden.
–
Ze ligt in ’t graf met het gelaat naar boven,
Donkere moeder, wieg haar lichaam warm,
Zie, als een kind ligt zij naakt in uw schoot –
–
Zachter dan ’t leven zij haar de eeuw’ge dood,
Die menschen eenzaam maakt en stil en arm –
Maar die het witte zonlicht niet kan dooven.