Naukowczyni specjalizująca się w temacie dzikich pszczół opowiada o niekoniecznie pozytywnym wpływie nowoczesnego pszczelarstwa na inne dziko żyjące owady zapylające. W latach 2014-2016 uczestniczyła w opracowaniu międzynarodowego raportu IPBES oceny problemu zapylaczy i zapylania w kontekście produkcji żywności na świecie. Była współautorką polskiej Narodowej Strategii Ochrony Owadów Zapylających o których w Pszczelich Wieściach opowiadaliśmy z Piotrem tutaj.

W rozmowie poruszam kwestie dzikich zapylaczy jako problemu naukowego oraz związanego z tym niebezpieczeństwa dla ludzkości. Po omówieniu głównych zagrożeń dla tych owadów przechodzimy płynnie do głównego wątku wywiadu, czyli negatywnego wpływu nowoczesnego, zwłaszcza intensywnego pszczelarstwa na inne owady zapylające niż pszczoła miodna. Omawiamy temat przenoszenia chorób związanych z pszczelarstwem oraz tzw. przepszczelenia, czyli zbyt dużego zagęszczenia rodzin pszczelich jakie występuje np. w Polsce. Zastanawiamy się czy aktualny kierunek rozwoju pszczelarstwa, którego celem jest nieograniczony wzrost prowadzi do katastrofy ekologicznej ze względu na pojemność środowiska oraz ryzyko dla stabilności rolnictwa. Dopytuję Hajnalkę o recepty na odwrócenie tego negatywnego trendu.