Εἶμαι ἡ μητέρα τῆς καλῆς ἀγάπης, τοῦ θείου φόβου, τῆς ὀρθῆς γνώσεως, τῆς ἁγίας ἐλπίδος, ὡς ἄκτιστες ἐνέργειες πού ξεκινοῦν ἀπό Ἐμένα. Καί προβαίνει σέ μέγα προσκλητήριο. Καί μόνη ἡ θύμησί της εἶναι πιό γλυκειά καί ἀπό τό μέλι. Στή θεωρία της δέν ὑπάρχει κορεσμός. Στή διακονία της δέν ὑπάρχει ντρόπιασμα.

Σοφία Σειράχ 24, 18 - 22