หากไม่รู้จักตัวเอง ก็ไม่รู้ว่าตนควรจะมีหน้าที่อะไร มันมีแต่ตัวกูของ อวิชชา ความไม่ รู้ความงมงาย ไม่มีตัวตนของโพธิปัญญา ผลก็คือ เขาไม่รู้จักช่วยตัวเอง ไม่รู้จักบังคับตนเอง ฝึกฝนตนเอง ไม่รู้จักทำที่พึ่งให้ตนเอง จนกระทั่งว่าเขาไม่รู้จักปัญหาของตนเองว่ามีอยู่อย่างไร ไม่รู้จักจุดหมายปลายทางของตนเอง เมื่อเป็นเช่นนี้ก็ทำอะไรไปตามสัญชาติญาณ คือ ไม่มีสติปัญญากำกับ