ร่างกายของเราต้องแก่ลง
คนที่รักกัน...วันหนึ่งก็อาจจะต้องเปลี่ยนไป
คนที่เรารัก...ไม่ได้อยู่กับเราตลอดไป ไม่จากเป็น...ก็จากตาย
ทรัพย์สินที่เรามี...จำเป็นต้องหมุนเวียนมีเวียนเข้ากระเป๋า ก็มีวันเวียนออกจากกระเป๋า
รองเท้า กระเป๋า เสื้อผ้า มีวันเก่า มีวันที่หมดอายุขัย
เรารับไม่ได้ ที่ต้องสูญเสียสิ่งที่เรามี สิ่งที่เราคิดว่ามีแล้วมันดี
เหมือนคุยกันเก๋ๆเป็นปรัชญาชีวิตได้ ว่า 'สิ่งที่แน่นอนที่สุด คือสิ่งที่ไม่แน่นอน'
ก็เลยมักใช้ชีวิตราวกับว่าเรามีเวลาใช้ทั้งหมดเหมือนเป็นอมตะ
ไม่ใช่เพราะเราคิดว่าเรามีเวลาเหลือเฟือ
หากแต่เราโฟกัสพะวงอนาคตมากจนเกินไป
รู้ตัวอีกทีก็ต้องหันหลังเสียดายอดีต
เมื่อเราเข้าถึง 'ความไม่เที่ยง' เพียงระดับของความคิดเท่านั้น
เราจึงไม่ประจักษ์ใจ รู้สึกไม่มีอิสรภาพในการใช้ชีวิต
อะไรกันนะ? ที่มาบดบังให้เราไม่รู้เห็นตามความเป็นจริง
ทั้งที่ความจริงปรากฎต่อเนื่องตลอดเวลา
ยิ่งกว่าสายน้ำไหล เหมือนลมหายใจเข้าที่ต้องสลับเป็นลมหายใจออก
#ตัวเราของเรา บดบังธรรมชาติแห่งเราไปได้ขนาดไหน
#Heartspace
#Awakeningshadows
-----
Follow Podcast and Articles:
Facebook : fb.me/awakening.shadow
Instagram : instagram.com/awakening.shadows