
Sign up to save your podcasts
Or
Քնար Դանիելյանը Շուշիից է, ուր տեղի երեխանների հետ ուներ ձեռքի աշխատանքների խմբակ։ Պարապմունքներից մեկի ժամանակ, երբ երեխաները ստեղծագործում էին, նրա մոտ ծնվեց գաղափար` երեխաների պատկերացումները վերածել խաղալիքների, և այդպես ստեղծվեց «Մարդուկ»֊ը։ 2018 թվականին հայտարարվում է Արցախի սկսնակ բիզնես ծրագրերի մրցույթ, որտեղ լավագույն երեք բիզնես ծրագրերից մեկի կոչմանն է արժանանում «Մարդուկ»֊ը, որը սովորական խաղալքներից տարբերվում է իր ստանդարտ չլինելով։
Քնարի առաջին դրամաշնորհը կազմել է երեք հարյուր հազար դրամ, որից 70.000֊ը հատկացրել է կարի մեքենային, իսկ մնացածը` կտորեղենին։ Երբ արդեն ուներ կարի մեքենա, որակյալ տեքտսիլ և ամեն ինչ ընթանում էր բնականոն կերպով, սկսում է 44 օրյա պատերազմը, և ամեն ինչ զրոյանում է։ Քնարը Շուշիից Երևան է տեղափոխվում և իր մեջ ուժ գտնելով վերակենդանացնում է բիզնեսը։
Ասում է` ունի արցախցի հաճախորդներ, որոնց պատվերների դեպքում շատ ժամանակ ուղղակի նվիրում է։
Մեկ տարուց ավել է Քնարը ապրում է Երևանում, բիզնեսը զարգանում է, շահույթը քիչ չէ։ Ամբողջ աշխատանքը միայնակ է անում, սկսած պատվերն ընդունելուց, կարելուց և վաճառելուց։ Քնարի աղջկա աշխարհ գալուց հետո սկսել է նորովի ստեղծագործել, հասկանալ` ինչն է դուր գալիս երեխաներին, ինչպես նաև ինչ է պետք մայրիկներին։ Նշում է, որ մանկասայլակի անկողնային հավաքածու արտադրելու գաղափարն էլ հենց այդ ժամանակ է առաջացել, երբ չի գտել իր աղջկա համար որակյալ անկողին և որոշել է ինքն արտադրել, ինչն էլ մեկ ամսում սիրվել է։
«Եթե մենք մեր մեջ ուժ չգտնենք մեր ապագան ստեղծելու, ապա ո՞վ պիտի անի, ո՞վ պիտի ոտքի կանգնեցի մեր հայրենիքը։ Մենք պետք է ուժ գտնենք ու վերակենդանանաք», ֊ասում է Քնարը։
Քնար Դանիելյանը Շուշիից է, ուր տեղի երեխանների հետ ուներ ձեռքի աշխատանքների խմբակ։ Պարապմունքներից մեկի ժամանակ, երբ երեխաները ստեղծագործում էին, նրա մոտ ծնվեց գաղափար` երեխաների պատկերացումները վերածել խաղալիքների, և այդպես ստեղծվեց «Մարդուկ»֊ը։ 2018 թվականին հայտարարվում է Արցախի սկսնակ բիզնես ծրագրերի մրցույթ, որտեղ լավագույն երեք բիզնես ծրագրերից մեկի կոչմանն է արժանանում «Մարդուկ»֊ը, որը սովորական խաղալքներից տարբերվում է իր ստանդարտ չլինելով։
Քնարի առաջին դրամաշնորհը կազմել է երեք հարյուր հազար դրամ, որից 70.000֊ը հատկացրել է կարի մեքենային, իսկ մնացածը` կտորեղենին։ Երբ արդեն ուներ կարի մեքենա, որակյալ տեքտսիլ և ամեն ինչ ընթանում էր բնականոն կերպով, սկսում է 44 օրյա պատերազմը, և ամեն ինչ զրոյանում է։ Քնարը Շուշիից Երևան է տեղափոխվում և իր մեջ ուժ գտնելով վերակենդանացնում է բիզնեսը։
Ասում է` ունի արցախցի հաճախորդներ, որոնց պատվերների դեպքում շատ ժամանակ ուղղակի նվիրում է։
Մեկ տարուց ավել է Քնարը ապրում է Երևանում, բիզնեսը զարգանում է, շահույթը քիչ չէ։ Ամբողջ աշխատանքը միայնակ է անում, սկսած պատվերն ընդունելուց, կարելուց և վաճառելուց։ Քնարի աղջկա աշխարհ գալուց հետո սկսել է նորովի ստեղծագործել, հասկանալ` ինչն է դուր գալիս երեխաներին, ինչպես նաև ինչ է պետք մայրիկներին։ Նշում է, որ մանկասայլակի անկողնային հավաքածու արտադրելու գաղափարն էլ հենց այդ ժամանակ է առաջացել, երբ չի գտել իր աղջկա համար որակյալ անկողին և որոշել է ինքն արտադրել, ինչն էլ մեկ ամսում սիրվել է։
«Եթե մենք մեր մեջ ուժ չգտնենք մեր ապագան ստեղծելու, ապա ո՞վ պիտի անի, ո՞վ պիտի ոտքի կանգնեցի մեր հայրենիքը։ Մենք պետք է ուժ գտնենք ու վերակենդանանաք», ֊ասում է Քնարը։