Sign up to save your podcasts
Or
Share EZOP (BIERNATA Z LUBLINA) Przyjaźń malego stoi za wielkiego (Lew i mysz)
Share to email
Share to Facebook
Share to X
Share to email
Share to Facebook
Share to X
Or
EZOP (BIERNATA Z LUBLINA) Przyjaźń malego stoi za wielkiego (Lew i mysz)
Lew, iż się był upracował.
Rozciągnąwszy się w gaju, spał.
Mysz, gdy się z myszą goniła,
Na nogę mu nastąpiła.
Lew się ze snu prędko rzucił,
A onę mysz wnet uchwycił;
A gdy ją już chciał UDAWIĆ,
Tako sie mu jęła modlić:
„Miły lewku! Nie zabijaj,
„Łaskę nade mną udziałaj:
„Nie radamci to uczyniła,
„Iżem cię tak przebudziła“.
A lew przedtym, niż ją puścił,
O tej rzeczy tako myślił:
„A cóżby tu sławy nabył,
„Bych tak liche zwierzę zabił?
„Miłosierdzie z nią udziałam,
„Przyjaźń sobie jej zachowam;
„Możeciem sie co przygodzić,
„W czym mi potrzebna może być“,
I, puściwszy ją, w lesie chodził,
Owa sie W SIDLECH UWADZIŁ;
A gdy ich sam nie mógł stargać,
Ubogi lew począł stękać.
Mysz, to słysząc, przybieżała,
A lwa barzo żałowała,
Iż wpadł w tako ciężkie JĘCTWO,
Gdyż jej czynił dobrodziejstwo.
Wnet sie ku sidłu rzuciła
A on powróz przekąsila;
A także lwowi pomogła
I od śmierci go wywiodła.
Ta powieść uczy mocarze,
Któreś też nieszczeście karze,
By nikogo nie wzgardzali,
Sąli wielcy albo mali.
SŁOWNICZEK:
UDAWIĆ = ZADUSIĆ
W SIDLECH UWADZIŁ = ZŁAPAŁ SIĘ W SIDŁA
JĘCTWO = NIEWOLA
View all episodes
By Łukasz JakubLew, iż się był upracował.
Rozciągnąwszy się w gaju, spał.
Mysz, gdy się z myszą goniła,
Na nogę mu nastąpiła.
Lew się ze snu prędko rzucił,
A onę mysz wnet uchwycił;
A gdy ją już chciał UDAWIĆ,
Tako sie mu jęła modlić:
„Miły lewku! Nie zabijaj,
„Łaskę nade mną udziałaj:
„Nie radamci to uczyniła,
„Iżem cię tak przebudziła“.
A lew przedtym, niż ją puścił,
O tej rzeczy tako myślił:
„A cóżby tu sławy nabył,
„Bych tak liche zwierzę zabił?
„Miłosierdzie z nią udziałam,
„Przyjaźń sobie jej zachowam;
„Możeciem sie co przygodzić,
„W czym mi potrzebna może być“,
I, puściwszy ją, w lesie chodził,
Owa sie W SIDLECH UWADZIŁ;
A gdy ich sam nie mógł stargać,
Ubogi lew począł stękać.
Mysz, to słysząc, przybieżała,
A lwa barzo żałowała,
Iż wpadł w tako ciężkie JĘCTWO,
Gdyż jej czynił dobrodziejstwo.
Wnet sie ku sidłu rzuciła
A on powróz przekąsila;
A także lwowi pomogła
I od śmierci go wywiodła.
Ta powieść uczy mocarze,
Któreś też nieszczeście karze,
By nikogo nie wzgardzali,
Sąli wielcy albo mali.
SŁOWNICZEK:
UDAWIĆ = ZADUSIĆ
W SIDLECH UWADZIŁ = ZŁAPAŁ SIĘ W SIDŁA
JĘCTWO = NIEWOLA