Sign up to save your podcasts
Or
Share EZOP Żywot mierny prześpieszny (Mysz miejska i mysz wiejska)
Share to email
Share to Facebook
Share to X
Share to email
Share to Facebook
Share to X
Or
EZOP Żywot mierny prześpieszny (Mysz miejska i mysz wiejska)
Dwie myszy były się ZETKAŁY,
Gdy po drodze ziarna zbierały;
A jedna z nich była miejska,
Ale druga prawa wiejska.
Więc wiejska miejskiej prosiła.
Iżby u niej gością była:
„Nie gardząc mym domem ubogim,
„Najdziemy WŻDY co w nim“.
Wszedszy tedy w dom ubogi,
Nie byłci tam NARZĄD drogi, 10
Ale wdzięczne okazanie
Stała za wszystko jedzenie.
Żołądź przed nią położyła,
Prosząc, by go wdzięczna była:
„A nie tak — pry — patrz na dary, 15
„Jako na mój umysł cały“!
A kiedy już dosyć miała,
Do domu się też wezbrała;
Mysz wieśna ją prowadziła.
Na rozchodzie pozdrowiła. 20
Miejscka mysz, chcąc sie postawić,
Jęła myszy wieśnej prosić,
Aby u niej na czci była,
Iżby inaczej nie czyniła,
I weszły są do śpiżarnie, 25
Gdzie stały rozliczne KARMIE;
Przyprawiwszy stół, za nim siadły,
Kosztowne potrawy jadly.
A gdy tako hojnie żyła,
Mysz sie wieśna zadziwiła, 30
Chwaląc ten byt dostateczny,
Jeśliby też był prześpieczny.
Owa wtenczas, gdy się czaiły,
Prędko sie drzwi otworzyły:
Ano był klucznik przybieżał, 35
Iżby karmie k stołu pobrał.
Mysz miejska to usłyszała,
Do swej jamy się wezbrala,
Barzo prędko do niej wbiegła
A swej gościej nie ostrzegła. 40
A mysz wieśna, chcąc też uciec,
Nie wiedziała, gdzie się podzieć;
Po kąciech się umotała,
Aż ledwe żywa ostała.
Potym więc trwoga przestała, 45
Mysz domowa wybieżała;
Ochotnie swą gością czciła
I tymi ją słowy cieszyła:
„Już o ten strach nic nie dbajmy,
„Hojnie sobie używajmy! 50
„Rzadkoć sie tego przygadza,
„Bo nieczęsto klucznik wchadza“.
Mysz-wieśniaczka jej odpowie:
„Siostro! niepewne tu zdrowie:
„Sama tych karmi pożywaj, 55
„A dalej nię Pan Bóg żegnaj!
„Wolęć ja na wsi żołądź gryźć,
„Niżli zawżdy w tym strachu być;
„Nędznyć, siostro, taki żywot,
„Gdzie jest zawżdy strach i kłopot; 60
„Miej tu sobie takie państwo!
„Milsze mnie jest prześpieczeństwo,
„Które w ubóstwie zawżdy mam,
„A i z nim sie zawżdy zgadzam“.
ŚRZEDNI żywot beśpieczniejszy, 65
Więtszać bojaźń, im kto więtszy:
Którzy pokoja nie znają,
Tacyć o bogactwa dbają.
Lepiejci mieć trochę z pokojem,
Niż wiele z strachem, z GOMONEM: 70
Milaciem rzecz beśpieczeństwo,
Nierówne mu żadne państwo.
SŁOWNICZEK "
PRZEŚPIESZNY = BEZPIECZNY / RATUJĄCY / ZBAWIENNY
ZETKAŁY = ZETKNĘŁY / SPOTKAŁY
WŻDY = JEDNAK
NARZĄD = URZĄDZENIE DOMU
KARMIE = JEDZENIE
ŚRZEDNI = ŚREDNI
GOMON = HAŁAS
View all episodes
By Łukasz JakubDwie myszy były się ZETKAŁY,
Gdy po drodze ziarna zbierały;
A jedna z nich była miejska,
Ale druga prawa wiejska.
Więc wiejska miejskiej prosiła.
Iżby u niej gością była:
„Nie gardząc mym domem ubogim,
„Najdziemy WŻDY co w nim“.
Wszedszy tedy w dom ubogi,
Nie byłci tam NARZĄD drogi, 10
Ale wdzięczne okazanie
Stała za wszystko jedzenie.
Żołądź przed nią położyła,
Prosząc, by go wdzięczna była:
„A nie tak — pry — patrz na dary, 15
„Jako na mój umysł cały“!
A kiedy już dosyć miała,
Do domu się też wezbrała;
Mysz wieśna ją prowadziła.
Na rozchodzie pozdrowiła. 20
Miejscka mysz, chcąc sie postawić,
Jęła myszy wieśnej prosić,
Aby u niej na czci była,
Iżby inaczej nie czyniła,
I weszły są do śpiżarnie, 25
Gdzie stały rozliczne KARMIE;
Przyprawiwszy stół, za nim siadły,
Kosztowne potrawy jadly.
A gdy tako hojnie żyła,
Mysz sie wieśna zadziwiła, 30
Chwaląc ten byt dostateczny,
Jeśliby też był prześpieczny.
Owa wtenczas, gdy się czaiły,
Prędko sie drzwi otworzyły:
Ano był klucznik przybieżał, 35
Iżby karmie k stołu pobrał.
Mysz miejska to usłyszała,
Do swej jamy się wezbrala,
Barzo prędko do niej wbiegła
A swej gościej nie ostrzegła. 40
A mysz wieśna, chcąc też uciec,
Nie wiedziała, gdzie się podzieć;
Po kąciech się umotała,
Aż ledwe żywa ostała.
Potym więc trwoga przestała, 45
Mysz domowa wybieżała;
Ochotnie swą gością czciła
I tymi ją słowy cieszyła:
„Już o ten strach nic nie dbajmy,
„Hojnie sobie używajmy! 50
„Rzadkoć sie tego przygadza,
„Bo nieczęsto klucznik wchadza“.
Mysz-wieśniaczka jej odpowie:
„Siostro! niepewne tu zdrowie:
„Sama tych karmi pożywaj, 55
„A dalej nię Pan Bóg żegnaj!
„Wolęć ja na wsi żołądź gryźć,
„Niżli zawżdy w tym strachu być;
„Nędznyć, siostro, taki żywot,
„Gdzie jest zawżdy strach i kłopot; 60
„Miej tu sobie takie państwo!
„Milsze mnie jest prześpieczeństwo,
„Które w ubóstwie zawżdy mam,
„A i z nim sie zawżdy zgadzam“.
ŚRZEDNI żywot beśpieczniejszy, 65
Więtszać bojaźń, im kto więtszy:
Którzy pokoja nie znają,
Tacyć o bogactwa dbają.
Lepiejci mieć trochę z pokojem,
Niż wiele z strachem, z GOMONEM: 70
Milaciem rzecz beśpieczeństwo,
Nierówne mu żadne państwo.
SŁOWNICZEK "
PRZEŚPIESZNY = BEZPIECZNY / RATUJĄCY / ZBAWIENNY
ZETKAŁY = ZETKNĘŁY / SPOTKAŁY
WŻDY = JEDNAK
NARZĄD = URZĄDZENIE DOMU
KARMIE = JEDZENIE
ŚRZEDNI = ŚREDNI
GOMON = HAŁAS